Ook in het vierde faxboek wordt Ger Beukenkamp – en met hem de lezer – weer gezegend met faxen vol overpeinzingen en boude uitspraken, anekdotes, familiedrama, dagelijkse beslommeringen en levensgrote vragen. In dit deel van de verslavende faxen is alles zoals het bij een verslaving gaat: heerlijk hetzelfde en onmisbaar geweldig.

In Licht bewoond eiland zijn we met de faxen aan Ger beland in het jaar dat Nicolien Mizees eerste boek, Voor God en de Sociale Dienst, verschijnt. En daarmee betreedt ze ineens de grote wereld: van boekpresentaties, interviews en andere afspraken. Dat alles leidt onvermijdelijk ook tot narigheid, of minstens tot twijfels die gedeeld moeten worden. Want de grote wereld is niet per se een plek waar Mizee zich graag ophoudt. Ze zoekt naar bezielde afzondering. Niet een onbewoond eiland, maar mi...

Nicolien Mizees nieuwe boek met ‘faxen aan Ger Beukenkamp’ Hoog en laag springen gaat over ophouden en opnieuw beginnen. Nicolien is weer alleen en begint een nieuw bestaan. Maar: ze zal geen zielige uitkeringstrekker meer zijn, maar Schrijver. Dit is voer voor onzekerheid, en evenzeer voor met aplomb geformuleerde ideeën, toch is alles ongewis totdat de uitgever belt…

Haar ouders beloven haar een grote schenking, maar vader wil zijn geld liever besteden aan een huisje voor de aantrek...

In Een licht bewoond eiland zijn we met de faxen aan Ger aanbeland in het jaar dat Nicolien Mizees eerste boek, Voor God en de Sociale Dienst, verschijnt. En daarmee betreedt ze de wereld van boekpresentaties, optredens en interviews. Dat leidt tot verwarring en twijfels die gedeeld moeten worden. Want de grote wereld is geen plek waar Mizee zich graag ophoudt. Ze zoekt naar bezielde afzondering: misschien geen onbewoond eiland, maar een licht bewoond eiland.