In 1923 verlaat een groep anarchisten Parijs om nabij Luynes een commune genaamd De groene weg op te richten. Hun doel is om in harmonie met de aarde te leven, iets dat ze hopen te bereiken door middel van nudisme, veganisme en gelijkheid tussen man en vrouw.

Bijna honderd jaar later leest student politieke filosofie Sam een oude uitgave van het dagboek van Sophie Kaïzowski, een van de leden van De groene weg. Sam raakt betoverd door Sophies verhalen, over het leven op de boerderij, haar lie...

Zee nu is als de zee – grillig, woest en onvoorspelbaar, dreigend en uiteindelijk troostend.

Het duurde even voor de mensen begrepen wat er aan de hand was. De zee komt de ene dag verder het strand op dan de andere. Een enkele strandwandelaar voelde wel dat er iets niet in de haak was. Maar wat?

De zee wint elke dag een kilometer terrein. Polders aan de kust lopen vol en de boulevard van Scheveningen staat blank. De minister-president geeft een persconferentie en Defensie stuurt soldaten na...

Een vrouw wordt gegrepen door haar spiegelbeeld. Is

zij het zelf, of is het iemand die haar iets wil zeggen?

Haar dochter fotografeert sporen in de sneeuw en

zoekt naar een plek om te blijven. De vader verliest zich

in de brieven die twee vrouwen elkaar bijna een eeuw

geleden schreven. Deze vrouwen, allebei schrijvers,

zoeken in hun brieven naar een manier om anders te

leven, om anders lief te hebben, los van conventies en

verwachtingen.

In Dagen van glas voelt niemand zich echt thui...

Len Howard (1894-1973) bracht de tweede helft van haar leven door in een klein, afgelegen huisje op het Engelse platteland. Daar schreef ze twee internationale bestsellers over de mezen, roodborsten, mussen en andere vogels in en rond haar huis. Voor wie er anno 2016 langsloopt, doet enkel het naambordje ‘Bird Cottage’ nog denken aan haar wonderlijke levensverhaal.

Het raam van het vogelhuis stond altijd open, de koolmezen en mussen waren vrij om te komen en te gaan en landden op de typ...

In Het schuwste dier keert de hoofdpersoon voor een week terug uit Engeland, waar ze studeert, vanwege de begrafenis van haar tante. In Nederland is haar familie, waar een gat in geslagen is, een aantal dieren, een geliefde en een begrafenisondernemer met een heel harde stem. De tijd gaat langzamer, komt soms bijna tot stilstand, terwijl de wereld gewoon door beweegt. Alles lijkt hetzelfde, maar alles is veranderd.

Het schuwste dier laat zien hoe verdriet zich manifesteert. Verpletterend dir...

'Je doet het pakketje op het juiste moment door de brievenbus en loopt weg. Dat is alles. Je moet eigenlijk vooral de tijd in de gaten houden. Je mag niet te vroeg zijn, maar ook niet te laat, je wil niet dat het pakketje in je auto ontploft. Je moet dus voorkomen dat je in de file komt te staan.'

Iris Dagpauwoog verhuist met haar hondje Pol naar een afgelegen dorp bij zee. Daar ontmoet ze dierenrechtenactivist Marcel, die haar stukje bij beetje weet te overtuigen van de noodzaak om in te grij...

'De rivier spleet de aarde in tweeën. Weilanden braken doormidden, bomen raakten ontworteld, een enkele koe was te laat weg. Bocht na bocht werd door het land een lijn getrokken en toen de mensen ’s ochtends hun gordijnen openden lag zij daar, bruin en glanzend, ja, je zou kunnen zeggen trots, het uitzicht voor altijd veranderd.’

Er kronkelt een nieuwe rivier door Koraalboom. Wetenschappers vermoeden dat grootschalige boskap voor de lokale sojateelt de oorzaak is; dorpsbewoners denken aa...

‘Ik zag haar voor het eerst op een vroege decembermorgen. We waren in ons vakantiehuis op de Ezelberg en iedereen, inclusief de ochtend zelf, sliep nog. Ik knipte de lamp aan en precies op dat moment verscheen ze in het raam, omgeven door licht, een klein vrouwfiguurtje, perfect in haar eenvoud. Het was of er een elektrische schok door me heen trok. Ik vermoedde al langer dat er geesten in dit huis woonden. Meteen stelde ik mezelf gerust: dit was geen geest, maar een weerspiegeling van mijn...