Tien dagen voor zijn plotselinge overlijden in december 2021 stuurde Bernard Dewulf het manuscript van zijn nieuwe boek naar zijn uitgeverij. In dit boek, Jaargetijden, blijft hij, net als in het met de Libris Literatuur Prijs bekroonde Kleine dagen en net als in Late dagen, dicht bij huis. Opnieuw neemt Dewulf ons mee naar de intieme wereld rondom zijn eettafel, stamtafel en bureau, en geeft hij het ogenschijnlijk onopvallende de volle aandacht. De schrijver is ouder geworden, de kinderen ga...

Herkenning en bevreemding streden om de voorrang toen Carolijn Visser recentelijk door China reisde. Wat ooit onvoorstelbaar was, is nu heel gewoon: katholieken die tijdens de Culturele Revolutie hun geloof in het geheim moesten belijden, trekken nu naar kerken waar plaats is voor vierduizend man. Overal worden de traditionele hutongs gesloopt, om plaats te maken voor torenflats. Meneer Xu, die al jarenlang met de camera de veranderingen in Shanghai vastlegt, bracht Carolijn Visser op zijn zo...

De videogame bestaat 50 jaar. Wereldwijd spelen miljarden mensen computerspellen, toch komen games nauwelijks aan bod in de laaglandse literatuur. Dichter en gamer Arnoud van Adrichem besloot deze leemte op te vullen en nodigde Nederlandse en Vlaamse auteurs uit om een essay te schrijven over een game naar keuze. Wat volgt zijn persoonlijke, literaire essays over klassiekers als Mario Bros., The Legend of Zelda en Street Fighter, maar ook over indie-games als The Stanley Parable en The Endles...

Niña Weijers probeert al lezend en schrijvend een route door het leven te vinden. Ze voedt een hond op, leert levenslessen van haar rij-instructeur, verlangt naar de eenvoud van een Ikea-handleiding, ziet hoe alles verwordt tot zelfhulp, wordt dertiger, verhuist, vraagt zich af wat het betekent om, als vrouw, de huur te delen met een man. Met een even scherpe als zoekende blik bekijkt ze de dingen en zichzelf. Kleine kwesties blijken van levensbelang, grote vragen zijn vaak op te vouwen tot ...

In ‘De Zuid-Afrika boeken’ van Adriaan van Dis zijn de reisromans ‘In Afrika’ en ‘Het beloofde land’ (shortlist AKO Literatuurprijs), de roman ‘Tikkop’ (shortlist Libris Literatuurprijs) en verspreid gepubliceerde verhalen en essays bijeengebracht.

De student Afrikaans werd de schrijver Adriaan van Dis, die in romans, losse verhalen en essays getuigt van de verscheurdheid van Zuid-Afrika, van zijn liefde voor deze ‘veelkleurige taal’, van de discriminatie van de oorspronke...

Niets te verliezen en toch bang is een van de meest onthutsende egodocumenten in de Nederlandse literatuur. Renate Rubinstein, de Koningin van de Column, geeft een openhartig en sober verslag van haar woede, verdriet en angst tijdens en na de breuk van haar huwelijk.

Op haar reizen ontmoette Carolijn Visser veel vrouwen die door de geschiedenis zijn losgeslagen van hun achtergrond en zich in een nieuw vaderland hebben gevestigd. Zoals de Australische Bettina, een energieke Duits-joodse vrouw die de gruwelen van de nazi’s wist te ontlopen door naar Shanghai te vluchten. De barones van Rägavere groeide op in Estland en moest aan het eind van de Tweede Wereldoorlog vluchten voor de oprukkende Russen. De Britse Esther Jian was nooit eerder op reis geweest ...

Europa staat in brand, maar onverschillig bestellen we nog een glas. Verdedigen we onze vrijheden, of verdedigen we onze leegte?

Terreur is niet blind, sterker nog, hij heeft het gemunt op onze westerse verworvenheden. Europa beeft en siddert, voelt zich door een reveille van godsdienstfanatisme plotsklaps teruggeworpen naar een era die het definitief verlaten dacht te hebben. Dimitri Verhulst schreef er een roman over: ‘Spoo Pee Doo’.

Hebben we onze monsters zelf gevoed? De urgentie aan ...

‘Aanvankelijk zat Ahmed in een gevangenistoren in het centrum van Damascus. Daar werd op een dag een man geslagen, zo hard dat hij schreeuwde of hij levend gevild werd. Asma was net drie geworden, ze stapte met haar kleine beentjes voor Hala uit, keek over de reling naar beneden maar zei niets.’ Een halfjaar woont Lieve Joris in een volkswijk in Damascus en deelt er het leven van haar vriendin Hala. Nadat haar man Ahmed om politieke redenen in de gevangenis belandt, maakt Hala kennis met ...

‘Ik weet niet of het bestaan van Israël mensenlevens gered heeft – toen die gered moesten worden, bestond Israël nog niet. Maar ik weet ook niet wat de toekomst nog eens brengen zal.’

Het eerste stukje dat Renate Rubinstein publiceerde, in 1952, gaat over Israël. Het laatste, in 1990, eveneens. Het thema van de joodse staat in zijn strijd met de Palestijnen en de Arabische buurlanden

trekt een rode draad door haar werk. Het land treedt op de voorgrond in zo’n zestig van haar column...