Er gaat geen week voorbij of ergens in de media verschijnt een bericht dat de dorpskerk weer belangrijk is geworden. Als plek van sociale cohesie voor een lokale samenleving die ook steeds meer gefragmenteerd raakt, als ankerpunt van geloof en kerkelijk leven die steeds meer onder druk staan, als beeld van schoonheid in het landschap van vandaag, als herinnering aan

stilte en verinnerlijking in een tijd dat geluid en schreeuwen de boventoon voeren. Twee weken voor Kerkbalans

verschijnt dit ...

Het gebeurde tijdens de nachtmis van 2015, die Brigit Woltjer met haar gelovige moeder bijwoonde. Terwijl Brigit naar de heldere woorden van de priester luisterde, veranderde er iets in haar. Maar wat dat was, wist ze niet helemaal. Kort na de nachtmis zocht ze daarom contact met de priester wiens woorden haar hadden beroerd. Het bleek Antoine Bodar te zijn. Tussen hen ontspon zich een even oprechte als intieme correspondentie, die cruciale jaren uit Brigits leven omspande: ze raakte verzeild...

Zoals paus Franciscus in alledaagse woorden over het Weesgegroet schrijft, zo doet hij dat ook met het Onze Vader,

het gebed dat Christus ons heeft geleerd. En deze uitgave was nog meer dan het Wees Gegroet in Frankrijk en Italië een verkoopsucces. Blijkbaar raakt paus Franciscus de harten van mensen van deze tijd met dit gebed van alle tijden.