‘De resultaten van de filosofie zijn de ontdekking van allerlei doodgewone onzin en de builen die het verstand heeft opgelopen bij het opbotsen tegen de grenzen van de taal. Zij, de builen, doen ons de waarde van die ontdekking inzien.’

Ludwig Wittgenstein heeft twee boeken op zijn naam staan die een omwenteling in het filosofisch denken teweegbrachten, de Tractatus en de Filosofische onderzoekingen. Dit laatste werk is veel vrijer, improvisatorischer en essayistischer dan het traktaat, e...

In de Tractatus logico-philosophicus (1922) schrijft Ludwig Wittgenstein dat hij alle wijsgerige problemen heeft opgelost. Zo boud als de bewering, zo kort is de verhandeling zelf, die bestaat uit nog geen tachtig bladzijden genummerde stellingen. Bondig en stellig is dan ook de stijl waarin Wittgenstein zijn soms cryptische, maar altijd diepgravende ideeën over taal, denken en de wereld ontvouwt. Het boek werd bij publicatie direct als filosofische klassieker herkend en geldt tot op de dag ...

Perhaps the most important work of philosophy written in the twentieth century, Tractatus Logico-Philosophicus was the only philosophical work that Ludwig Wittgenstein published during his lifetime. Written in short, carefully numbered paragraphs of extreme brilliance, it captured the imagination of a generation of philosophers. For Wittgenstein, logic was something we use to conquer a reality which is in itself both elusive and unobtainable.

De Tractatus van Ludwig Wittgenstein is niet

alleen een van de invloedrijkste filosofische

werken van de twintigste eeuw, maar vooral

ook een tekst die generaties lezers blijft

fascineren. Worstelend met vraagstukken

over logica, betekenis en de wereld ontwikkelt

Wittgenstein een radicale visie op wat taal is

en op wat haar grenzen zijn.

Op basis van de gezaghebbende kritische

editie vervaardigde filosoof Victor Gijsbers

een geheel nieuwe vertaling van de tekst,

die hier zij aan zij met de Du...

In de nalatenschap van Ludwig Wittgenstein (1889-1951) vond men een bundel opmerkingen over de kleuren. Met vele voorbeelden verheldert Over kleur de logica van onze kleurbegrippen. Niets lijkt zo vanzelfsprekend als kleur, maar Wittgenstein toont vooral de begrensdheid van de taal waarmee wij over dit fenomeen spreken.