Muzikant en vormgever Sonja van Hamel stuitte twaalf jaar geleden op een leporello met ansichtkaarten uit de jaren zestig van de Afsluitdijk. Op elke kaart stond een rood autootje onder een blauwe lucht. De magnetiserende werking die van het autootje uitging en het zogenoemde Tati-element (het absurdisme van de herhaling), leidde tot een ongekende verzamelwoede die tot op de dag van vandaag voortduurt. Van Hamel struint vlooienmarkten en kringloopwinkels af op zoek naar rode autootjes. Honder...

Tijdens hun zoektocht naar ansichtkaarten, stuitten Sonja van Hamel en Robert Muda op een partij kaarten van bejaardentehuizen. De kleurige luifels hangend aan doorgaans grauwe en fantasieloze gevels van nieuwbouwcomplexen, zijn het toonbeeld van de vooruitgang. In de jaren ’60, ’70 en ’80 verstuurden ouderen de kaarten met handgeschreven teksten vanuit hun appartementen met uitzicht. Grappig en ontroerend, maar tussen de regels door schemeren ook eenzaamheid en de aftakelende gezondheid.