Catharina Irma Dessaur, Ronnie van Dijk, Atara, Reinier of Andreas Burnier heeft net zoveel namen als dat ze levens leidde. Met een ongekende honger naar kennis werkte de Joodse Burnier als hoogleraar criminologie in het katholieke Nijmegen en publiceerde ze als romancier, essayist en dichter. Ze schreef openhartig over homoseksualiteit en verdwaald zijn in een vrouwenlichaam, ontketende meermaals verhitte debatten over euthanasie en abortus en sprak zich autonoom en moedig uit over feminisme...

Eriek Verpale werd in zijn brieven op zijn best bevonden, en dan vooral in de vaak nachtelijk geschreven, onopgesmukte en spontane epistels aan collega-schrijver Luuk Gruwez. Alles in het klein en Olivetti 82 ontlenen hun stof er grotendeels aan. Beminde vriend laat zien dat de correspondentie met diens literaire evenknie de proeftuin is geweest van het gevarieerde oeuvre van Verpale. De tragikomische anekdotiek, de romantisch-decadente motieven, de dunne grens tussen brief en dagboek, de Joo...

Het derde deel van Canetti’s beroemde autobiografische trilogie, na De behouden tong en De fakkel in het oor.

‘Het ogenspel heeft dezelfde duistere kracht als zijn voorgangers; bovendien komt het tot leven door onverwachte optredens van James Joyce, Oskar Kokoschka en andere toonaangevende figuren, en door harde maar vermakelijke karikaturen van minder bekende mannen en vrouwen die op zeker moment het ongenoegen van meneer Canetti opriepen.’ – The New York Times

Kort na het einde van de Eerste Wereldoorlog begon Roger Martin du Gard een dagboek bij te houden, een activiteit die hij dertig jaar (tot 31 december 1949) onafgebroken voortzette. Enkele jaren voor zijn dood voegde hij daar persoonlijke documenten, zoals brieven, eerdere dagboeknotities en jeugdherinneringen aan toe. Uit dit ruim drieënhalf duizend pagina’s tellende Journal maakte vertaalster Anneke Alderlieste een keuze: ze selecteerde passages over vriendschap (volgens hem belangrijker...

Het is een wonder dat de dichter-dandy Anatoli Mariëngof (1897-1962) de Stalinterreur overleefd heeft: in 1918 noemde hij de Rode Revolutie een ‘gehaktmolen’; tijdens de proletarische gelijkschakeling liep hij in hoge hoed en maatpak door Moskou; hij tartte de autoriteiten met gedichten en imaginistische manifesten; in de ogen van velen bracht hij de alom geliefde dichter Sergej Jesenin op het verkeerde, stadse dandy-pad. En na Jesenins zelfmoord schreef hij drie schandaalromans.

In zijn verlangen te ontsnappen aan het kleinburgerlijke bestaan van zijn ouders begon René Stoute (1950-2000) opium en later heroïne te gebruiken. Hij bekostigde dat met geld dat hij verkreeg door in te breken en cheques te vervalsen. In de gevangenis ontdekte hij zichzelf als schrijver. Hij publiceerde in 1982 Op de rug van vuile zwanen, de iconisch geworden verhalenbundel over het junkiebestaan dat als bestverkochte debuut het Gouden Ezelsoor won. Stoute worstelde niet alleen met een dru...

Zinaida Hippius was een buitenbeen in de literaire wereld van haar tijd. De excentrieke schrijfster voelde zich een man, gevangen in een vrouwenlichaam. Ze onderhield nauwe betrekkingen met een sekte van flagellanten wier rituelen gepaard gingen met seksuele orgieën. Als zevenjarige schreef ze al publicabele gedichten en ze werd op zeer jonge leeftijd een van de invloedrijkste figuren van het symbolisme. Hippius bouwde een ontzaglijk oeuvre op aan romans, verhalen, gedichten, toneelstukken e...