Liefdesschrik is een poëzieroman waarbij de gedichten samentrekken rond drie momentopnames om en nabij het geven van een cadeau. Centraal staat daarbij de schrik om met een nieuwe, liefdevolle blik de wereld in te kijken want dat nieuwe zou wel eens een vergissing kunnen zijn. Er ontstaat een indringend samenspel tussen een lens naar buiten en een lens naar binnen. Dat geeft kraakheldere beelden die in een sobere stijl worden uitgedrukt en aan het denken zetten. Zo krijgt de lezer toch ruimt...

Roger Vanklaren is op vakantie in Mallorca in het hotel van de vrienden van zijn ouders. Op TV komt het nieuws over een gekende sportvrouw, Trinidad Del Monte die spoorloos verdwenen is. Roger is meteen geintrigeerd en wil deze zaak verder onderzoeken.

Tijdens zijn vakantie leert hij Sonia kennen en wordt op slag verliefd op haar. Maar hun relatie loopt niet meteen van een leien dakje.

Op zijn zakenreizen ontmoet hij steeds nieuwe en boeiende mensen, zo ook Xavier en Alexandra. Maar doorhee...

Na elk een scheiding te hebben doorgemaakt, vormen Johan en Ruth een nieuw koppel. Ze verhuizen naar een Oost-Vlaams dorp en beginnen er een kleine supermarkt in reinigingsproducten.

Om wat vertier in zijn leven te brengen, wordt Johan lid van de sportclub vlakbij. Het bevalt hem daar zo goed dat hij er bijna iedere dag aanwezig is. Ook Ruth voelt zich er thuis, ze sluit zich aan en vindt de vriendschappen die ze miste.

Hoewel het leven ogenschijnlijk voortkabbelt, loopt hun zaak niet goed e...

Een jonge vrouw worstelt om haar plaats in de maatschappij te vinden. Ze ontmoet Oskar, een oude man die recent zijn echtgenote verloor. Ook hij heeft het moeilijk met deze nieuwe eenzaamheid. Onuitgesproken biedt de vriendschap, die ze sluiten, hen beiden rust en houvast in een onrustig en onvoorspelbaar tijdperk.

Ellen Van den Bossche (Aalst, 1994) heeft een eigen vertaalbureau en schrijft met ‘Queeste naar het ding dat niet gevonden kan worden’ haar debuutroman.

We leven in een boeiende periode. Nooit gingen veranderingen zo snel. Nooit hadden we als mens de wereld rondom ons minder onder controle. Nooit waren de uitdagingen in de toekomst groter. Willen we als mensensoort overleven, dan leren we beter om zo snel en goed mogelijk om te gaan met deze turbulente wereld. Ook ons denken zal zich moeten aanpassen. Of het nu is in organisaties, gezinnen of op persoonlijk vlak: nadenken over nieuwe pistes, nieuwe mogelijkheden, is onvermijdelijk. We moeten ...

Op zijn geboortefeest in Gent, wordt de fopspeen van Filip Gilles in de Lumumba gedoopt. Verslaafd aan die cocktail van vodka en chocolademelk, groeit hij door zijn afwijkend gedrag op in een vijandig klimaat. Troost vindt hij in de muziek en het neerpennen van zijn zielenroerselen, tot hij verneemt dat Patrice Lumumba in onopgehelderde omstandigheden vermoord werd in de nacht dat hijzelf geboren werd. Op zoek naar de waarheid en de liefde van een buurmeisje, verdwaalt hij in de marginaliteit...

‘Als je nu eens zou vertellen zoals grootvader zaliger?’ suggereerde op een mooie dag mijn broer, de dichter Peter Holvoet-Hanssen.

Op mijn blog ‘Ome Rik vertelt’ kon je al gedichten en columns terugvinden. Maar column-sprookjes schrijven is niet zo simpel als het lijkt. Het moet eenvoudig lijken maar toch helder de dromerige wereld van magie en fantasie oproepen met liefst een goede afloop.Ga mee op ontdekkingsreis en lees! Wie weet welke verborgen schatten je ontdekt.

De wind stoot je aan, gras schudt nee en wat is je positie?

Je had geen hier.

Daar stond je, daar.

Stond je daar?

Je bent uit het uitzicht gestapt en het bos heeft zijn hoofd

op zijn armen gelegd en sluit de ogen.

Het herinnert zich niets.

Rob Theys is wandelaar en dichter. Hij is een lichtjunkie, een passant, een lijstenmaker. In deze bundel zet hij zijn wankele eerste stappen. Alles speelt diep in het bos, in de tuin en in een landschap met hoogspanningsmasten.

Het is werkelijk genieten van de mooie gedichten in deze bundel ‘Aan de waterlijn’.

Ze laten het leven zien zoals het zich afspeelt in onze levens; soms is het alsof je naar een foto kijkt van een klein meisje aan het strand en daarna naar een foto van datzelfde meisje, maar dan vijftien jaar later.

Dit is een bundel die je graag dichtbij je hebt, zodat je er zo nu en dan een of meer gedichten uit kunt lezen, om daarna je ogen te sluiten en na te denken over je eigen leven.

Mieke Schepen...