Met een scherp oog en een rustige tred wandelt de dichter door woorden en sferen. Verrassend spannend treft hij zijn omgeving en beziet hij de mens met een milde blik. Hij neemt de lezer bij de hand om vergezichten, spiegelingen en nieuwe invalshoeken te laten zien. Steeds wisselt zijn perspectief en slinkt er een rivier op de achtergrond.

Wiebelende nachtkastjes, prinsessen in torenkamers en dode moeders wonen gezusterlijk samen in de gedichten van Marie Brummelhuis. Haar wereld is sprookjesachtig en tegelijkertijd boordevol gevaar. Met vrolijke zelfspot schrijft ze over verlangen naar geborgenheid en verdriet dat ruikt naar natgeregende puberklas.

Marie Brummelhuis studeerde Nederlandse taal-en letterkunde en werkt(e) als schrijfcoach en -docent. Nee, niet weer over vlinders is haar poëziedebuut.

Trilling

Rense van Aarnhem

Wanneer je weggaat is het hier het mooist.

Je zoekt en vindt wat vlammen ergens daar

beneden op de kaart.

De weg terug is weg.

Verstopt in je bagage.

Sinds de geboorte van zijn zoontjes kijkt de dichter met hernieuwde verwondering naar de wereld om zich heen. Van kloppen naar breken, helen en luisteren ging het. Hij hoort de wereld niet alleen, hij luistert nu en neemt zijn lezers mee. Dat bevalt goed.

Rense van Aarnhem (1989) is docent Aardrijkskunde en Maatschap...