In een fonkelende nieuwe vertaling laat Bas Belleman zien waarom William Shakespeare de grootste dichter aller tijden is. Deze 154 sonnetten zijn nooit meer overtroffen: ze zijn vulgair en diepzinnig, duister en kraakhelder, vol van liefde en seks, kolkend van wanhoop en waanzin. Ze lezen als bekentenissen, maar ook als radicale experimenten.

De vertalingen vloeien: ze zijn letterlijk waar het kan en vrij waar het moet. De uitgebreide aantekeningen onthullen in ieder sonnet subtiliteiten en ...

Was Willem Elsschot een geboren dichter? Ja en nee, zo vond hij in de eerste plaats zelf. ‘Dichten heb je of heb je niet. […] Als je door de muze gebeten wordt, vloeit het zo wel uit de pen.’ Zijn critici waren ook verdeeld. De oordelen lopen uiteen van afkeurend tot lovend. Marnix Gijsen omschrijft zijn poëzie als ‘een zuiverheid en een kracht wier gelijke ik niet ken’. Gerrit Komrij krijgt het laatste woord: ‘De ware dichter kan het zich veroorloven zich niets van heersende lit...

Paul Celan is de belangrijkste dichter van de tweede helft van de vorige eeuw. In 2020 is hij honderd jaar geleden geboren en vijftig jaar geleden gestorven. Hij stierf door in de Seine te springen, na een leven getekend door de shoah. Zijn werk is een monument voor iedereen die, zoals in zijn ‘Todesfuge’, alleen in de lucht een graf heeft kunnen vinden. Zijn werk is een herdenking. Het is de indringende uitdrukking van verwantschap, betrokkenheid en liefde. Het geeft zich niet zomaar pri...

In Het Liedboek heeft Petrarca zijn liefde voor de onbereikbare Laura op monumentale wijze verbeeld, van de eerste verliefdheid tot het moment waarop hij bericht krijgt van haar dood. Ook na haar dood laat zij hem niet met rust en schrijft hij nog honderd gedichten. In totaal bevat Het Liedboek 366 gedichten, behalve sonnetten – de dichtvorm aller dichtvormen – ook canzones, balladen, sestines en madrigalen, die tezamen kunnen worden gelezen als een lyrisch dagboek. De taal is ongehoord v...

In de eerste helft van de negentiende eeuw, in de Pauselijke Staat, een van de reactionairste staten van Europa, richtte de dichter Giuseppe Gioachino Belli een monument op voor het gewone volk van Rome. Hij deed dat in een epos van meer dan tweeduizend gedichten in de hechte structuur van het klassiek Italiaanse sonnet, maar geschreven in de volkstaal van Rome (het Romanesco).

Alle aspecten van het volkse leven komen aan de orde in de vorm van een korte monoloog of een kort gesprek, wat de g...