Een dochter schrijft over haar overleden vader. Zij is nu lerares. Hij werkte zich van boerenknecht op tot kleine winkelier. Zij heeft de sociale grenzen die hem gesteld waren doorbroken. Zij blikt terug op haar armelijke jeugd en overdenkt haar gehechtheid aan dat milieu, waarvan zij niettemin sterk is vervreemd. Dit ingeklonken verhaal, waarin afstand en intimiteit tegelijk aanwezig zijn, heeft een universele dimensie.

In De jonge man vertelt Annie Ernaux in kort bestek (en in de eerste persoon enkelvoud) over een voorbije liefdesrelatie met een man die dertig jaar jonger is dan zij, zelf dan al halverwege de vijftig. Het was een ervaring die haar gedurende meerdere maanden terugwierp naar het ‘schandalige meisje’ van haar jeugd: een reis naar een episode in het verleden die beslissend bleek voor haar ontwikkeling als schrijver. Deze tekst is een sleutel tot het lezen van het werk van Annie Ernaux en to...

Een ouder wordende schrijfster begint een liefdesaffaire met een hoge ambtenaar. De vrouw leeft in een roes en geeft zich volledig over aan haar hartstocht. Heel haar zijn staat in het teken van deze ene aanbeden man. Dan slaat alles om: achterdocht en jaloezie verdrijven de liefde. De roes maakt plaats voor leegte en pijn.

‘Mijn moeder is gestorven op maandag 7 april [1986] in het bejaardencentrum van Pontoise, waar ik haar twee jaar geleden had geplaatst.’ Deze nuchtere beginzin noteert Annie Ernaux een week na de dood van ‘de enige vrouw die werkelijk iets voor mij betekend heeft’. Ze gaat door met schrijven in de hoop dat het iets oplevert ‘op het raakvlak van het persoonlijke en algemene, van de mythe en de geschiedenis.’ Het resultaat is een tekst die, in droge en concrete taal, een heel persoo...