'Kwaaie verhalen van liefde' is een bundeling essays, brieven, verhalen en lezingen van Sjoerd Kuyper, ter viering van veertig jaar schrijverschap. Het bevat persoonlijke verhandelingen over onder meer Nescio, popmuziek, het afscheid van de vader van de schrijver en zijn visie op het (kinder)- boekenvak. Sjoerd Kuyper toont zich in deze teksten afwisselend een bewogen verteller en humoristisch observator.

De meeste teksten in dit boek waren lang onzichtbaar, want nooit gepubliceerd, of vrijwe...

Vera Pavlova (Moskou, 1963) was leerlinge aan het Schnittke Muziekcollege, zong in een kerkkoor, studeerde af als muziekhistorica en brak drie jaar later door met onthullende gedichten die menig lezer met verdrongen herinneringen, verzwegen ervaringen en latente verlangens confronteerden. Pavlova blijft het liefst uit de schijnwerpers. Om met haar eigen woorden te spreken:

Tot een interview zal ik me nooit verlagen,

al sla je me do.

Interviewen gaat mijn krachten te boven, –

al ti je me op.

...

'Als ik terugdenk aan hoe ik als jongetje kon wegdromen bij de tekeningen van Dick Bruna, en als ik dan bedenk dat er ergens in Nederland misschien een kind rondloopt met een boek van mij die datzelfde gevoel heeft als ik toen, dan is dat genoeg. Dan is het gelukt.'

Voor tekenaar en theaterontwerper Sieb Posthuma (1960) begint tekenen met kijken. Van zijn illustraties lopen lijntjes naar het zonnige palet van Matisse en David Hockney en naar het grafische, kleurrijke modebeeld uit zijn jeugd. ...

Elle van Lieshout schreef een even nuchter als beklemmend boek over een meisje dat in de jaren 70 opgroeit in de Brabantse Peel.

Treffend en met zachte ironie vertelt zij het verhaal van Marieke, de jongste uit een gezin van zeven kinderen dat gebukt gaat onder de grillen van een manipulatieve stiefmoeder.

(Marieke, zeven jaar:)

'Ik kan niet tegen die kaartjes achter in mijn jurk - mama naaide er nooit van die kaartjes in - ook niet als Heleen die eruit knipt want dan blijft er nog steeds zo...

Sjoerd Kuyper is bekend geworden met zijn werk voor kinderen, maar hij is altijd voor volwassenen blijven schrijven: poëzie vooral, maar ook proza en theater. In Wij schreeuwden omhelzingen naar elkaar bundelt hij brieven aan vrienden, collega’s, uitgevers en zijn kinderen. Hij schreef ze in het eerste jaar van de pandemie, toen alleen papieren en digitale woorden de mensen bij elkaar hielden.

Kuyper is al sinds zijn jeugd fanatiek brievenschrijver, maar in deze bizarre tijden verdubbelde ...

In recensies over zijn jeugdboeken wordt Sjoerd Kuyper geprezen om zijn poëtische taal. ‘Poëzie is de beste leerschool voor wie kinderboeken wil schrijven,’ zegt hij er zelf over, ‘en het schrijven van kinderboeken is de beste leerschool voor wie poëzie wil maken.’ Zo kwam de eenvoud uit zijn werk voor kinderen in zijn poëzie terecht.

Kuyper heeft weinig woorden nodig om de ingrijpendste gebeurtenissen in ons leven te beschrijven: verdwijnende jeugd, naderende dood, blijvende lief...

‘Ik ken geen schrijver in Nederland die zo mooi over geluk kan schrijven als Sjoerd Kuyper. Over de eenvoud van geluk, over de dynamiek van geluk, en ook over het breekbare van geluk, want natuurlijk gaat het soms ook over verdriet, is zijn werk soms diep melancholiek. Maar het geluk wint altijd. En het mooie is dat je tijdens het lezen van Sjoerds gedichten ook altijd gelukkig wordt, ze veroorzaken een ontzettend goed gevoel.’

(Thomas Verbogt)

Het heelal van jouw hart bevat de mooiste ge...