De dag dat vader verdween is een boeiend boek dat gaat over de oorlogsjaren in een dorp op de Hondsrug. Het boek schetst een dorp dat in de luwte van de oorlog zo gewoon mogelijk probeert door te gaan met het gewone leven; dat dit niet altijd gemakkelijk is, laat zich raden.

Onderlinge verstandhoudingen worden op de proef gesteld en ook het dorp krijgt te maken met: wie is er goed of fout in de oorlog? En wat is goed en fout eigenlijk?

Het verhaal is deels gebaseerd op de geschiedenis en is d...

De moeder van Lisette, Froukje Faber oet Börger, wordt

as vermist opgeven as ze niet weerum komt van een

kooroptreden in Bad Neieschans. Het ienige wat nao heur

verdwiening weervunden wordt, is heur rugtas. Die is leeg,

op een haorbössel nao. Is Froukje wat overkommen, of is

zij oet vrije wil verdwenen? Der bint veul vraogen en maor

weinig zekerheden.

Verleuren vertelt het verhaal van een tiener die heur

moeder van d’ien op d’aandere dag kwietraakt. Lukt het

Lisette um de jaore...

De Hunzeman is een bundel verhaolen over wonderlijke mensen. Biezundere mensen die gewone dingen doen en gewone mensen

die biezundere dingen doen. Leny Hamminga beschref ze met liefde en compassie; de personages binnen gien karikaturen maor mensen van vleis en bloed waorin je jezölf en mensen oet je omgeving herkennen kunnen. De verhaolen gaon over de zeuiktocht naor geluk en over eenzaomheid, verwondering en moed.Het boek De Hunzeman leert je metleven met mensen die allicht aans doen as je...

Dwaalstroom stuurt de lezer op pad deur een laandschap van observaties en gevulens. Zoas de Riest kronkelt deur het Riestdal, meandert de gedichten in dizze bundel laangs herkenning, verwondering en ofscheid. Het muzikale Dreints uut het gebied van de Riest voert de lezer naor de raodsels van het bestaon, lös van leeftied en tied.

Ria Westerhuis (Old Averiest, 1959) is dichteres en veurdrachtskuunstenaar. Zij schref in het Dreints, Nederlands en het eRWeens, een eigen mysterieuze taal. Dit i...

Wat kuj ofguunstig weden op de kraantenbezörger die ’s zomers in ’t eerste zunlocht dagbladen bezörgt. Het jassie lös, muziekdoppies in d’oren, ontspannen trappend op een al dan niet elektrische fiets. Intied een aander lig te niksen

in berre, stroomt de euro’s bij de bezörger binnen op zien baankrekening. Of zo lek het.

Een groot diel van ’t jaor is het duuster as de kraantenbezörger op pad giet. Vaak regent het, is het kold en is de brievenbus niet te vienden. Of kepot. ...

Grafgift is de daarde thriller met heufdinspecteur Freek Rossing in de heufdrol. In ien van de dreugste en hietste zomers van de leste jaoren giet een gezin uut Spijkenisse op fietsvekaansie in Drenthe. Onder de dikke vlinten van hunebed D26 vindt ze op een vrogge mörgen het lichaam van een jonge vrouw. Zij is omringd deur diggelgoed; potties en bekers zoas het Trechterbekervolk die metgaf an heur doden. Der bent bijkaans gien sporen en Freek Rossing stiet veur ien van de grootste uutdaging...

Een journalist die blind carrière perbeert te maken, twee vrouwelijke

politici die mekaor de tent uutvecht en een subsidiefraude van jewelste,

dat bint de explosieve ingrediënten van dizze körte roman.

Het verhaol is inspireerd op een waorgebeurd schandaol dat al meer as

tien jaor de Drentse politieke gemoederen bezig holdt. De titel ‘De Affaire’

slat zowal op het fraudeschandaol as op de escapade van een journalist

die geheime stukken over de fraude toespeuld kreg. Met informaotie...

Als er iemand in zijn leven door de natuur van Drenthe heeft gedwaald dan is dat wel Jan van Ginkel (Veenendaal 1954). Sinds hij in 1982 in Drenthe kwam wonen en ging werken in het Veldstudiecentrum Orvelte, is hij vergroeid met de natuur van Drenthe. Snuustern is Drents voor zo maar wat rondkijken en altijd wel wat vinden, je moet alleen weten waar je naar kijkt en open staan voor iets van je gading.

Op zijn snuustertochten werd hij vaak vergezeld door zijn vrouw Mieke, een dochter of vrien...

Koloniekak beschrijft het leven in de twintigste eeuw in de gevangeniskolonie Veenhuizen.

Mariët Meester, die er opgroeide, schetst deze bijzondere gemeenschap aan de hand van herinneringen van oud-inwoners.

Veenhuizen was tot 1983 niet toegankelijk voor buitenstaanders; rondom stonden bordjes

'Verboden toegang'. De bevolking bestond uit justitieambtenaren, die uit het hele land kwamen. Door mensen uit de omgeving werden zij 'koloniekak' genoemd, vanwege hun ambtenarenstatus en het feit dat ...