In de nacht van 8 op 9 april 2021 keert een vijftigjarige man terug naar de plek waar hij in Alphen aan den Rijn is opgegroeid. Het decor van zijn jeugd staat nog overeind: de woning met het nooit overgeverfde hek, het basketbalveldje verderop en winkelcentrum De Ridderhof om de hoek, waar tien jaar geleden een spree shooting plaatsvond. De man parkeert zijn auto in de straat, kijkt uit op zijn ouderlijk huis en zijn vroegere slaapkamerraam, en vraagt zich af of zijn terugkeer betekenis heeft.

Voor de verteller in de roman Rigolettohof houden de dingen nooit op, maar blijven ze duren, in een eindeloze loop: de vader die zijn gezin verlaat, het wachten van de zoon op zijn terugkomst, de eenzaamheid van de moeder en de intense verbondenheid met de broer en zus. Die gaan in de mix met gebeurtenissen buitenshuis, zoals de moord op John Lennon, de opkomst en ondergang van fotograaf Diane Arbus en de luttele minuten die de schutter in de Ridderhof nodig had om zes mensen van het leven te beroven en daarna zichzelf. Het bezwerende resultaat draait slechts om één ding: gezien worden...

Een man die iedereen lijkt te kennen, hij ziet er aan de buitenkant althans altijd hetzelfde uit, redt het niet meer. Hij ziet een wereld die zijn ding doet binnen een mentale vissenkom, waar hij van buiten af naar kijkt, maar niet naar binnen kan. Hij begrijpt de bewegingen van de mensen en alles wat daarachter ligt niet goed, wat soms een intense woede bij hem teweegbrengt. Hij krijgt het dan zo benauwd dat hij rood aanloopt en denkt te stikken. Op die momenten laat ook de taal hem in de st...