Ellen Deckwitz zet zich al jaren onvermoeibaar in voor de poëzie – op het podium, in het klaslokaal en in de krantenkolommen. Deze omnibus bevat de boeken Olijven moet je leren lezen en Dit gaat niet over grasmaaien. Poëzie is moeilijk, raadselachtig, vaag, en kan werkelijk alles betekenen – het zijn maar enkele van de veel gemopperde gemeenplaatsen, die Ellen Deckwitz geduldig en met verve ontkracht. Of je nu een geoefende lezer bent of je eerste schreden in de wondere wereld van de po...

Hij neemt me op schoot, vertelt

over onze soort, de Hades in de aderen

die alles schoonwoedt. Het gat tussen

zijn ogen dat zich vol met inkt zuigt

dat zich sluit. Ik kruip tegen hem aan,

hij knikt, gelooft niet

dat er in een ballpointpunt

ook een kogel zit.

De steen vreest mij volgt een familie die zich langzamerhand terug trekt uit het bestaan. Met humor en precisie legt Deckwitz verbanden bloot waar we zelf niet voor kiezen maar die ontstaan door zwijgend naast elkaar te ontbijten en te lev...

`Met haar tweede bundel bevestigt ze wat alle lezers van haar debuut al wisten: Ellen Deckwitz is het beste wat de Nederlandse poëzie de afgelopen jaren is overkomen. Ingmar Heytze

Hoi feest richt zich op mislukte haarverfbeurten, de frustraties van de puberteit, konijnen, de lichamelijkheid van religie en de ruimtelijkheid van het lichaam. Licht van toon en helder van vorm dansen de gedichten je hoofd binnen, tot je midden in de nacht wakker wordt en denkt: 'Hoi feest?'

Over De steen vre...

De dichtbundel 'Hogere natuurkunde' vertelt het verhaal van Nederlands-Indië, de oorlog, en de gevolgen daarvan voor het huidige Nederland. Ellen Deckwitz reisde door Indonesië en sprak met talloze ooggetuigen, op zoek naar de wortels van ons koloniale verleden. Ze legt haar eigen familie onder de loep, de huidige samenleving en geeft een draai aan kwesties als afstamming, de betekenis van DNA en de effecten van geschiedenis. Het is een zoektocht naar hoe mensen samenleven, naar de kaders v...

Gedichten zijn overal: op straat, op gebouwen, in liedjes en films. En ze raken ons en blijven ons soms een leven lang bij, als een troost tijdens duistere nachten of een woordgrapje dat een glimlach oproept. Toch deinzen mensen achteruit als ze het woord poëzie horen: te moeilijk, niks voor mij. Maar het is wél iets voor jou. Ellen Deckwitz legt uit waarom, biedt een helpende hand en neemt je mee langs de vele ontroerende, dramatische, ronduit hilarische en verbeeldingsrijke paden die de p...

Deze reeks omvat twaalf maanden, twaalf boekjes, twaalf schrijvers. Ieder boekje nodigt je uit om anders naar de tijd van het jaar te kijken.

De Maanden is een reeks die je wilt verzamelen, koesteren, een prominente plek in je boekenkast wilt geven. De vormgeving vanbinnen én vanbuiten is chic aantrekkelijk. Alle omslagen worden gemaakt door dezelfde kunstenaar.

Elk boekje verschijnt net voor het begin van de maand. Het houdt de lezer gezelschap terwijl de maand verstrijkt en nodigt je uit ...

Honderdduizenden Nederlanders en Vlamingen schrijven gedichten. Maar wie leest ze? Ellen Deckwitz gelooft dat we wel willen maar niet kunnen en verschaft in 'Olijven moet je leren lezen' een cursus genieten van poëzie. Het uitgeklede literatuuronderwijs heeft ons nooit geleerd hoe we een gedicht moeten lezen. En dus denken we bijvoorbeeld dat een gedicht alles mag betekenen. Of dat songteksten altijd poëzie zijn, terwijl de meeste weinig meer doen dan alledaagsheden herkauwen. Tijd om dat t...

Poëzie mag de naam hebben verheven, zwaarwichtig en complex te zijn, volgens Ellen Deckwitz is dat allemaal van geen belang als je zelf gedichten gaat schrijven. ‘Als je poëzie gaat schrijven probeer je een moment te vangen in woorden, met behulp van beelden en ingedikte taal. Die woorden moeten precies gekozen zijn, zodat het iets oproept in het hoofd van de lezer.’ In Zo word je een geweldige dichter geeft Deckwitz de beginnende en gevorderde dichter inzichten en instrumenten om van e...