Het moment waarop een onbekende je pad kruist in een drukke stationshal en jullie lichamen haperen, omdat de vraag ontstaat wie voorrang heeft. Wanneer jij en je geliefde tegelijkertijd beginnen te praten en stilvallen, niet wetend wie verder mag. We slalommen voortdurend om alles heen. Om ongemakkelijke momenten, confrontaties, en vooral om elkaar. Wat gebeurt er wanneer we niet langer terugdeinzen?

Wij zijn uitgeweken is een bundel over het machtsspel dat in iedere verbintenis sluipt: tusse...

Tijdens een feestelijke uitreiking op 23 mei wordt Astrid Lampe bekroond met de P.C. Hooft-prijs voor haar poëzie. Tegelijk verschijnt Zachte landing op leeuwenpootjes, haar nieuwe dichtbundel. In haar recentste gedichten werken voorouders door in het heden. Een heden waarin de narratieven opnieuw worden opgetuigd, want aan onze schermpjes geplakt raakten we wellicht wat kort van memorie. Verre voorouders brachten de Siberische kou mee. De taiga wordt herinnerd, de Taag bezongen, en de oorlo...

Het was vriendschap op het eerste gezicht, zo herinnert Anna Enquist zich haar kennismaking met Gerrit Kouwenaar. Ze bleven bijna een kwarteeuw goede vrienden, tot zijn dood in 2014.

Om de aandacht voor zijn poëzie levend te houden selecteerde Anna Enquist de mooiste gedichten van Gerrit Kouwenaar. ‘Geen literair-kritisch verantwoorde bloemlezing waarin alle aspecten van het werk aan de orde komen maar een persoonlijke selectie, gedreven door de vraag hoe Gerrit eigenlijk was en wat hij me...

Paradijskou, stoppelland, ijzerappel, wiedsters en melksters: Jacques Hamelink neemt ons in deze bundel mee naar de boerengrond. Meer precies: zijn eigen Zeeuws-Vlaamse land van herkomst, het agrarische land waar twee landen met elkaar versmolten raakten. Over de watersnood en het geloof schrijft hij, over heden en verleden, over het legendarische en het actuele. Een rijke, grondige bundel, bloeiend en aards tegelijk.

Het gedicht 'De beker van Djamsjied' was het slotgedicht van Innisfree, de laatste bij leven uitgegeven dichtbundel van Christine D'haen uit 2007. In datzelfde jaar voltooide zij de gelijknamige bundel die haar laatste zou blijken te zijn en die hierbij postuum verschijnt. Getuige een aantekening in het manuscript beschouwde ze zelf De beker van Djamsjied als een poëtisch vervolg op haar autobiografisch prozaboek Uitgespaard zelfportret. Veel van de schilderijen en poëzie die ze daarin noem...

Met zijn debuutbundel Melktanden (2010) maakte Martijn den Ouden meteen duidelijk waar het in zijn gedichten om gaat: spelen, associëren, verzinnen. Plezier maken in taal. Niet omdat de wereld zo plezierig is, want geweld en verderf ligt bij deze dichter om iedere hoek. Maar huist daarin niet evengoed de schoonheid? Juist. Trefzeker is Den Ouden in deze tweede bundel. Hij regisseert zijn personages, verzint hun avonturen, kneedt de beelden.

Astrid Lampe ging op reis en ze nam mee: een mummieslaapzak, het Arabisch schrift, ontbijtvouchers, een geitenpad, drakensnot, Berbergefluister, levende have, oude godsdiensten, rivaliserende stadstaten, de Balkanroute, een nomadenbestaan – en poëzie, woorden in het ritme van de golven die stukslaan op het land van belofte. ‘Minaretten in V-vlucht / flarden Koran / op de eerste pyjamaloze nacht in dit / land van zand’.

Tot de winter er op volgt is wel een heel toepasselijke titel voor de schrijver en dichter die in november 80 jaar hoopt te worden. ‘En als vanouds is de poëzie van Tellegen hartverwarmend en troostrijk’ (NRC Handelsblad).

Uit deze nieuwe bundel koos het VPRO-tv-programma Brommer op Zee in juni 2021 het gedicht ‘Het gelijk aan mijn zijde’ en maakte daar een bijzondere animatie van.