In Liefde in oorlogstijd vertellen ruim twintig mannen en vrouwen hoe zij hun grote liefde ontmoetten – of verloren – tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het zijn verhalen die ze altijd hadden verzwegen, de geschiedenis was vaak te pijnlijk. Maar dankzij het verstrijken van de tijd en de nieuwsgierigheid van Steffie van den Oord konden ze er toch over praten. De geschiedenissen laten zien hoe mensen in moeilijke omstandigheden weten te overleven. En hoe gevoelens alles kunnen openbreken – w...

Ze overleefden alles. De crisisjaren, de oorlog waarin ze vochten, onderdoken. Ze groeiden op in het interbellum, maakten de Watersnoodramp mee, de opkomende welvaart, emancipatiegolven. Ze traden – vijfentachtig jaar geleden – het klooster in, of trouwden met de handschoen. Ze zijn baron, of droegen kleding van de armenzorg en werden uitgefloten. Ze zijn honderd, en ouder, en ze weten (bijna) alles nog: de nieuwe generatie eeuwelingen.

Steffie van den Oord vroeg vijftien honderdjarigen h...

Ze smeerden rattengif op het brood van hun man of staken de meid neer. Ze beraamden hun misdaad gedurende vele jaren of handelden in een opwelling: de bijl hing voor het grijpen en het was gebeurd voor ze het wisten. Tien vrouwen, levend tussen 1712 en 1946, doen hun relaas. Vrouwen moorden minder vaak dan mannen, maar ze hebben meestal een beter verhaal. Over hoe je iemand per ongeluk door zijn hart kunt steken, zoals een vrouw dat deed in Amsterdam, 1925. Over een moord als verzetsdaad na d...