In de negentiende en twintigste eeuw drukte Gerrit van Arkel met een groot aantal belangrijke projecten zijn stempel op het aangezicht van de stad Amsterdam. Hij ontwierp vele woonhuizen en bedrijfspanden in het Centrum en daarbuiten. De waardering voor zijn art-nouveau stijl nam na de Tweede Wereldoorlog af. Een hernieuwde interesse en herontdekt archiefmateriaal vormden echter de basis voor een nieuwe biografie met een complete oeuvrelijst.

De maatschappij veranderde vanaf circa 1850 ingrijpend en de architectuur veranderde mee. Er werden talloze nieuwe gebouwtypen gebouwd. In de overzichtswerken van de architectuurgeschiedenis worden de fundamentele veranderingen niet of nauwelijks behandeld. De architectuur wordt beschreven aan de hand van de bouwstijlen. Achter de gevel gebeurde echter veel meer.

Onno Greiner (292402010) was als architect gefascineerd door de 'immateriële functie' van architectuur, de emotionele, psychologische werking van ruimte op mensen. Hij werd bekend als ontwerper van theaters en culturele centra. Zijn ei-vormige theaterruimten - Greiners uitvinding - zijn gericht op communicatie en interactie. Zijn overige werk laat een ander belangrijk aspect zien: ruimte voor individuele privacy. Duidelijke routes door goed geproportioneerde en lichte ruimten grenzen aan int...

Het architectenbureau van Herman de Roos (1875-1942) en Willem Overeijnder (1875-1941) gold in de eerste helft van de twintigste eeuw als een van de bekendste en grootste van Rotterdam. Na de oprichting van het bureau in 1895 timmerden ze aan de weg met herenhuizen in de modieuze neorenaissancestijl en gezondheidskolonies. Twee grote woningbouwprojecten in Arnhem – tuindorp De Mussenberg en de Van Verschuerwijk – betekenden in 1911 landelijk een doorbraak. Die resulteerde in opdrachten vo...

J.M. (Jan) van Hardeveld (1891-1953), architect te Amsterdam, heeft in zijn omvangrijke oeuvre alle toen gangbare stijlen toegepast. Gedurende zijn hele carrière heeft hij de flexibiliteit gevoeld om te ontwerpen op een wijze, die hem en zijn opdrachtgevers uit de verschillende gremia passend achtten. Die veelzijdigheid is ook terug te vinden in zijn vele functies en publicaties, waarin hij die pluriformiteit in bouwen bepleitte. Die houding leidde er wel toe dat hij, bekeerling tot het kath...

Gijsbert Friedhoff (1892-1970) studeerde in 1918 af als bouwkundig ingenieur aan de Technische Hoogeschool in Delft. Van zijn hoogleraar Henri Evers leerde Friedhoff monumentaal en ambachtelijk te bouwen, met aandacht voor bestaande tradities en materialen en de toepassing van beeldende kunst in en aan gebouwen. In de jaren twintig ontwikkelde Friedhoff zich tot een ‘sensitief weger van aesthetische waarden’. Hij liet zich beïnvloeden door eigentijdse Scandinavische architectuur en kunst...