iets in het vlees, uren na het schot nog, zal pulseren

tot ook dat op is, herinnering aan een hartslag

welk dier hielden we ons voor te willen raken?

we jaagden altijd al op elkaar in onszelf

Dit zijn gedichten als nomadische behuizingen. Het woord 'nachtroer', de naam van een Antwerpse nachtwinkel, vormt het vertrekpunt van deze tweede bundel van Charlotte Van den Broeck. De gedichten worden aangedreven door een diep verlangen naar ontheemding, verdwijning, naar een opgaan in de permanente s...

In Een verhaal brengt een verhaal voort, De Gouden Ganzenveer uitgave 2023, staan twee verhalen naast elkaar. Het verhaal van Jan Brokken kreeg de titel Leven vanuit je zintuigen, dat van Charlotte Van den Broeck In een kiem.

In het voorjaar van 1968 stapt een student journalistiek het Rietveld-Schröderhuis binnen. Daar valt zijn oog op misschien wel de meest iconische stoel uit onze geschiedenis: The Red and Blue met zwart en geel voor de poten en armsteunen.

In de zomer van 1788 laat een k...

In Waagstukken presenteert Charlotte Van den Broeck, elegant laverend tussen beschouwing en vertelling, dertien teksten over tragische architecten. Het zijn de verhalen van bekende en vergeten bouwmeesters die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw. Hun ingreep in de openbare ruimte mondt uit in een mislukking, of wordt door hen op een fatale wijze zo ervaren. Ze hanteren het gereedschap van de hoogmoed, maar falen. Van den Broeck reisde de afgelo...

Dichter Charlotte Van den Broeck

en literatuurwetenschapper

Jeroen Der laten je kennismaken

met 30 van hun

lievelingsgedichten .

Zij zijn ervan overtuigd dat je poëzie

niet alleen met je hoofd, maar met

je hele lichaam kunt lezen: met al je

zintuigen en sensaties. Dat lichamelijke

hebben ze in dit boek heel letterlijk genomen.

De gedichten in deze bundel vormen namelijk

samen een menselijk lichaam.

Charlotte Van den Broeck en

Jeroen Dera laten je zien

hoe je gedichten kunt lezen,

hoe je over...

Deze bundel, vrucht van een verblijf in Death Valley, is een verzameling van veranderlijke landschappen en de wisselende lichamen die zich erin voortbewegen.

De gedichten zelf zijn evenzovele oefeningen in waarneming. In de ruimten tussen aanblik en uiterlijke verschijning ontstaan beelden, onderhevig aan kleuren, texturen en zintuigen. En deze beelden rijgen zich aaneen tot wat misschien wel feministische natuurgedichten kunnen worden genoemd over zaken als erotiek, bloei, geweld en kwetsuu...