Tjabbe Hidding is begin zestig, dertig jaar ouderwets gelukkig getrouwd met Suzanna. Wanneer de twintig jaar jongere Lammy zich met een ferme handdruk voorstelt als zijn nieuwe collega, gebeurt het. Na 34 jaar ontdekt Tjabbe hoe het voelt om weer verliefd te zijn. Opspelende hormonen. Vlinders tussen de oren, in zijn hoofd; maar hij voelt ze op een wonderlijke manier fladderen door zijn buik.

Tjabbe houdt echter zielsveel van zijn vrouw. Lammy, moeder van een puber, heeft een scheiding achter...

Een greep uit PASSIERAMA: Ik besloot mezelf nog die dag in bubbeltjesplastic te rollen en voor altijd op mijn kamer te blijven - Opa had gelijk, toen hij zei dat ze mooi was: Vlinder is inderdaad behept met een betoverende schoonheid - Toen zag hij hem: een donker rood gemoffelde oldtimer - Ze straalt, op haar gezicht een gouden gloed, alsof ze de zon zelf is - Als we nu gewoon afspreken dat we zeggen dat we voor de televisie zitten en achter de computer, is het probleem opgelost - Instinctie...

Een greep uit PASSIE BLANCA: Hij zette mij neer met mijn voetjes in het water en spreidde een handdoek uit - Vandaag klopte haar hart veel sneller dan normaal - Kim is bijna vijftig, maar ze is blijkbaar twintig jaar geleden opgehouden met ouder worden - Samen renden we naar de verleiding van het water en alles wat we hadden bedacht, kwam uit - Openbarstende brandblaren en ontploffend vet - De weekheid won het van de hardheid - Zo´n vrolijke, knappe, sexy gids voor haar alleen - Na de derde ...

Flaptekst Onder de brug vond ik mezelf!

Ik ben Erik Claus. En voor u ligt mijn boek, Onder de brug vond ik mezelf! Mijn verhaal gaat over de tien jaar dat ik in Nijmegen letterlijk op straat leefde. Met dit boek wil ik, op basis van mijn levenservaringen van toen, proberen om u een zo goed mogelijk inzicht te geven in het leven van een dakloze.

In mijn boek komt u ongetwijfeld dingen tegen waar u anders over denkt. Dingen, die misschien door de maatschappij ook anders worden benoemd of worde...

OPPA, en andere gedichten:

De bundel OPPA ademt het leven van de dichter; van dartel tot rauwheid. Ooit: Een Griekse God. Vol adoratie van charismatisch bedreven pret. Daarna: Sterke liefde en zware pijnen. Dertien keer oog in oog met de dood. Nu: Getekend door het leven. Elke dag een etmaal ouder. Wegijlende levenskrachten. Wreed versneld door de pijn van onbarmhartige reflectie door een terugkaatsende vijand die spiegelbeeld heet. Rest: het aftellen naar de onontkoombare dood. Vergezel...