Walker Evans' 'American Photographs' en Robert Frank's 'The Americans' waren een inspiratiebron voor vele fotoboeken, inclusief de boeken door René Burri en Sven Martson.

Martson fotografeerde in September 1974 in Oost- en West-Berlijn, toen een stad in een bedrukte stemming. Hij legde de stad vast in vele facetten zoals bezetting, vreugde, eenzaamheid, trots en liefde. Martsons visuele verslag geeft een goed beeld van de sfeer van het Berlijn van die tijd met een heel persoonlijke bena...

Frans Kurstjens was actief in Afghanistan als humanistisch raadsman en fotograaf in de jaren 2005 t/m 2008. Tijdens en na de missies vocht hij voor de geestelijke gezondheid van zijn mannen en die van hemzelf, met zijn camera als ooggetuige. In Mijn groene pak vertelt hij zijn verhaal en over de prijs die hij betaalde...

Als humanistisch raadsman maakte Frans Kurstjens foto’s op momenten en plekken waar geen andere fotograaf ooit zal komen. Vanuit zijn bijzondere positie binnen het legerapp...

Willem van den Hoed (1965) regisseert met scherpe blik bijzondere plekken over de hele wereld. 'Ik fotografeer wat ik wil zien. Kamers, gebouwen, steden. Ik houd van door mensenhand gecreëerde situaties. Gemaakte constructies, parallelle lijnen, spiegelingen, coherente schaduwen en betrouwbare verdwijnpunten. In de steden waar ik doorheen kom en een tijd verblijf, vormt een hotelkamer een shelter, een cocon.' De tijdelijke ruimte voelt voor hem als een uitdagend laboratorium. Het is een soor...

Syktyvkar (in Komi-taal “de stad aan de rivier"), is een kleine autonome hoofdstad in het noorden van Rusland, dicht bij de Oeral en het land van de Nenets. Het is de hoofdstad van de Komi Republiek, een Fins-Oegrische staat die eeuwen geleden door de Russen gekoloniseerd werd. De stad ligt aan het ‘einde van de wereld’, ver van alle grote Russische steden en van het snelle leven en de economische ontwikkeling van het westen. De twee etnische groepen, Komi en Russen, leven reeds langs s...

Klaus Baumgärtner (1948-2013) maakte installaties, objecten en foto’s. Voor het eerst verschijnt nu een uitvoerige publicatie van zijn foto’s.

Baumgärtner arrangeerde niets in zijn foto’s. Wat ze laten zien, trof hij aan. De kadrering bepaalde hij steeds op het moment van de opname, bij het afdrukken werd niets afgesneden. Hij bekommerde zich ook niet om een datering en benoeming van het onderwerp. Zijn foto’s moesten maar voor zichzelf spreken. De in dit boek afgebeelde voorbeelden...

De Spaanse kunstenares Lita Cabellut ontwikkelde in de loop der jaren een unieke techniek waarbij ze grootse portretten schildert en traditionele frescotechnieken combineert met het gebruik van olieverf. Door de verflaag van deze imposante werken vervolgens te breken, ontstaat er door de combinatie van toeval en kracht een nieuw beeld. Hiermee wil Cabellut hetgeen we kunnen herkennen en beheersen, loslaten. ‘Alsof je de tijd kunt breken met je eigen handen.’ Het ontstane beeld is vrij ont...

Enkele jaren terug is Masha Trebukova gefascineerd geraakt door de Romaanse kunst en in het bijzonder door de beeldhouwkunst. Reizend langs oude pelgrimroutes zag ze de directheid van de folkloristische en onschuldige uitdrukking van deze beelden die door vroeg- Christelijke beeldhouwers zijn gemaakt. Het inspireerde haar tot het maken van geheel nieuw werk: monoprints gedrukt op textiel. De inspiratiebron zijn beelden uit kerken en kloosters.

Het werk wordt tentoongesteld in de schitterende ...

Ricky Koole, bekend als zangeres en actrice, verzamelde de afgelopen jaren uitspraken en vragen van haar inmiddels 7-jarige zoon in de periode dat hij vier tot zes jaar was: "Ik ben vandaag wel genoeg verdrietig geweest. Wel 5 keer ofzo', "De zon lijkt wel een soort BOM' en "Gaat de tijd sneller als je slaapt?' Het zijn veelal oneliners over de meest uiteenlopende onderwerpen. Niet altijd vrijblijvend, want er wordt ook gefilosofeerd en zwaardere onderwerpen – vooral de dood – komen gereg...

Laurent Muschel reisde door de tropen om daar de bijzondere wereld van kapperszaken vast te leggen. Hij begon met fotograferen in de ‘Afrikaanse’ buurt in Brussel die Matonge heet, vervolgens reisde hij door Afrika naar landen als Ethiopië, Ivoorkust, Ghana en Gambia. Hij verlegde zijn grenzen naar Bangladesh, Cuba en Brazilië.

Muschel fotografeert details en kleine gebaren van het kappersvak en tegelijk het leven in de salon; mensen zijn aan het eten, slapen, praten en kijken TV.

Het...