Kort nadat Henk Pröpper in het voorjaar van 2020 van Amsterdam

naar Parijs verhuisde, kwam behalve de wereld ook zijn

hart bijna tot stilstand. Nadat de cardioloog een pacemaker

heeft geplaatst die zijn verzwakte hart krachtiger doet kloppen,

ontwaakt hij in een lege stad. Parijs is tijdens de lockdown veranderd

in een verlaten toneel. Om zijn herstel te bespoedigen,

zet Pröpper het op een lopen, maar Parijzenaren mogen op last

van de overheid niet verder dan anderhalve kilometer van hun

hu...

Mary Shelley verblijft op haar veertiende bij een

familie in Schotland, waar een innige vriendschap

ontstaat met Isabella Baxter. Samen dwalen ze in het

gebied dat al eeuwen verhalen herbergt over monsters

en geesten, en op een dag stuiten ze diep in het

bos op een man die geen man is. De ledematen log

en lelijk, een hoofd dat noch menselijk, noch dierlijk

is. Vier jaar later brengt Mary met haar geliefde

Percy Shelley een bezoek aan haar vrienden John

Polidori en Lord Byron, bij het Meer van...

Het thema eenzaamheid laat niemand onberoerd. Joris van

Casteren is er, misschien omdat hij als baby wekenlang in een

couveuse lag, afgescheiden van enig menselijk contact, door gefascineerd:

in al zijn boeken komt het thema in verschillende

gedaanten aan de orde.

In 2018 trad hij aan als coördinator van de stichting De Eenzame

Uitvaart, die overledenen zonder familie of sociaal netwerk een

bijzonder saluut brengt met een persoonlijk gedicht. De wereld

van eenzame mensen, die normaal volstre...

Het voelt als iets uit een vorig leven, hoe men in maart 2020 de

dagen sleet: verward, in kwetsbare verbondenheid starend naar

de tv en naar alle krantenkoppen. Enkele maanden later prevaleerde

juist de snoeiharde onvrede over het virus en de langdurige

maatregelen. Burgers revolteren. Hoe komen we nu nog vooruit?

Na één jaar corona maakt Ramsey Nasr de balans op. Hij schreef

drie stukken vanuit een persoonlijke worsteling met het afgelopen

jaar. Het resulteert in één groot literair, maat...

De van oorsprong Nederlandse schrijver P.J. Weber kan in New

York niet van zijn pen alleen leven. Om in zijn levensonderhoud

te voorzien, doet hij administratieve klussen voor een bedrijf.

In de nachtelijke uren stuurt hij vanuit het kantoor waar

hij werkt per mail lange brieven aan zijn Amerikaanse agente.

Op een avond wordt er ingebroken in het afgelegen pand.

Terwijl de angst te worden ontdekt hem in een wurggreep

houdt en de inbrekers steeds dichterbij komen, begint Weber

aan een testamen...

Vier jaar geleden keerde Marcel Möring terug naar het noorden,

waar hij opgroeide. Daar, tussen bos en boerenland, kwamen al

rondzwervend herinneringen terug die ver weg en diep verborgen

leken. Nu, na meer dan een halve eeuw, kan hij nog steeds,

zo tussen waken en slapen, naar de onderduikouders van zijn

moeder lopen. Zijn moeder had er in 1945 voor gekozen om bij

hen te blijven, in plaats van terug te keren naar haar geboortestad

Rotterdam. ‘Het is een plek waar ik graag kom, vanwege de

...

Terwijl haar man een voetbalwedstrijd kijkt, belt een vrouw

haar broer. Ze is de kast aan het uitmesten, het pronkstuk uit de

erfenis van hun ouders. Terwijl de voorwerpen door haar handen

gaan, borrelt het verleden omhoog. Nu zit ze om een praatje

verlegen, maar haar broer is verkouden en zegt nauwelijks

iets terug.

Uiterst precies brengt Leo Pleysier zijn personages tot leven en

ontvouwt hij de familiegeschiedenis die kleeft aan de lang opgeborgen

voorwerpen. De kast is een wonderschoon boe...

‘Ons boerenland is morsdood. Nauwelijks meer insecten,

nauwelijks

meer vogels, nauwelijks meer bodemleven. Landdegradatie.

Het komt nu aan op radicale dienstbaarheid aan de

aarde, zonder hoop op dankbaarheid of begrip van je medemens.’

Tommy Wieringa is niet alleen bezorgd over het boerenland,

hij schrijft met dezelfde urgentie over onze cultuur, onze

democratie en onze intellectuele vrijheid. De actualiteit is de

aanleiding om zijn pen te scherpen, maar steeds weet hij dieper

te raken do...

Hermans’ liefde voor katten was zo groot dat hij hun gezelschap

zelfs wenste op zijn laatste rustplaats. In een zelfinterview tekende

hij ooit op dat er voor hem nooit een standbeeld opgericht

hoefde te worden. Een eenvoudig grafmonument, daar

viel over na te denken. ‘Het zou moeten bestaan uit een gepolijste

rechthoekige plaat van donker stollingsgesteente, niets

erop, behalve links bovenaan een bronzen beeldje op natuurlijke

grootte van een opgerolde slapende kat, met als onderschrift:

...