In deel 4 van de Volledige Werken zijn de twee romans opgenomen die zo ongeveer de uitersten van het literaire spectrum van Willem Frederik Hermans tonen: Herinneringen van een engelbewaarder en Het Evangelie van O. Dapper Dapper, respectievelijk uit 1971 en 1973. Terwijl de eerste een realistische roman is die zich aan het begin van de Tweede Wereldoorlog afspeelt (Hermans beschouwde hem als zijn beste roman), spruit de tweede roman volledig voort uit de fantasie van Hermans en houdt die zic...

Met de manuscripten van zijn eerste twee romans heeft de jonge Willem Frederik Hermans lang moeten leuren voor hij een uitgever vond. Dat had meer te maken met Hermans' onmiddellijke status als genadeloos polemist en met de 'expliciete' scènes in zijn werk dan met de kwaliteit van de manuscripten. Conserve, dat uiteindelijk verscheen bij het kleine uitgevershuis W.L. Salm & Co. en dat het fantastische verhaal bevat van de onvervulde liefde van de mormoonse Onitah voor haar halfbroer, is een ...

Deel 5 van Hermans' Volledige Werken bevat zijn 'universiteitsromans'.

Eind 1973 had hij de fysische geografie aan de Universiteit

Groningen vaarwel gezegd en was naar Parijs verhuisd. Hij was nu

geen 'amateurschrijver' meer, zo verklaarde hij, maar had 'de hele

dag niets anders te doen' dan schrijven. Het resultaat was in 1975 de

omvangrijkste roman uit Hermans' carrière, Onder professoren,

die door een journalist een 'literaire tijdbom' werd genoemd: de

ironische avonturen van een Gronings...

Als een Nederlandse soldaat in een modderig niemandsland zijn intrek neemt in een luxe villa, staat niet veel later een Duitse officier voor de deur. Hij wil het huis confisqueren en ziet zijn vijand aan voor de rechtmatige eigenaar van het huis. Hiermee ontstaat een bizarre, zeer hermansiaanse situatie, eindigend in een wrange ontknoping.

Het behouden huis, heeft door de decennia heen niets van zijn verontrustende kracht verloren, en is uitgegroeid tot een klassieker uit de naoorlogse Nederla...

Met de manuscripten van zijn eerste twee romans heeft de jonge Willem Frederik Hermans lang moeten leuren voor hij een uitgever vond. Dat had meer te maken met Hermans' onmiddellijke status als genadeloos polemist en met de 'expliciete' scènes in zijn werk dan met de kwaliteit van de manuscripten. Conserve, dat uiteindelijk verscheen bij het kleine uitgevershuis W.L. Salm & Co. en dat het fantastische verhaal bevat van de onvervulde liefde van de mormoonse Onitah voor haar halfbroer, is een ...

Toen Willem Frederik Hermans werd gevraagd een tekst voor een publicatie over Multatuli te schrijven, greep hij die gelegenheid aan om zijn eigen oude plan nieuw leven in te blazen: een rijkgeïllustreerde biografie van de schrijver voor wie hij een levenslange fascinatie zou koesteren en die hij karakteriseerde als ‘absoluut de meest dolle man die ooit een Nederlandse pen gehanteerd heeft’. Toen De raadselachtige Multatuli in 1976 verscheen, las menig recensent er een verkapt zelfportret...

In deel 4 van de Volledige Werken zijn de twee romans opgenomen die zo ongeveer de uitersten van het literaire spectrum van Willem Frederik Hermans tonen: Herinneringen van een engelbewaarder en Het Evangelie van O. Dapper Dapper, respectievelijk uit 1971 en 1973. Terwijl de eerste een realistische roman is die zich aan het begin van de Tweede Wereldoorlog afspeelt (Hermans beschouwde hem als zijn beste roman), spruit de tweede roman volledig voort uit de fantasie van Hermans en houdt die zic...

Deel 19 van de Volledige Werken van Willem Frederik Hermans bevat vijf publicaties die onder de noemer 'Werk van anderen' worden bijeengebracht: het door Hermans samengestelde Focquenbroch. Bloemlezing uit zijn lyriek en vier vertalingen. De eerste twee vertalingen - Zondlicht op Zaterdag (1947) van de Britse roman- en toneelschrijver J.B. Priestley en het populairwetenschappelijke Kraters in lichterlaaie (1954) van de befaamde geoloog en vulkaanoorlog Haroun Tazieff - waren opdrachten die He...

De ongekende felheid van Willem Frederik Hermans' roman Ik heb altijd gelijk strooide zijn tegenstanders zoveel zand in de ogen dat het op 20 maart 1952 tot een geruchtmakend proces kwam, dat Hermans won. Nu, zoveel jaar na dato, valt vooral het aanstekelijke plezier van de schrijver op, en de frappante actualiteit van zijn eigenlijke onderwerp: de onderbuikgevoelens van de hoofdpersoon.

In De God Denkbaar Denkbaar De God laat Hermans het fulmineren over aan de taal zelf, die in deze roman t...

De ongekende felheid van Willem Frederik Hermans' roman Ik heb altijd gelijk strooide zijn tegenstanders zoveel zand in de ogen dat het op 20 maart 1952 tot een geruchtmakend proces kwam, dat Hermans won. Nu, zoveel jaar na dato, valt vooral het aanstekelijke plezier van de schrijver op, en de frappante actualiteit van zijn eigenlijke onderwerp: de onderbuikgevoelens van de hoofdpersoon.

In De God Denkbaar Denkbaar De God laat Hermans het fulmineren over aan de taal zelf, die in deze roman t...