‘Genadeloos grappig boek, een heerlijk en vooral hilarisch verslag van een single millennial die op zoek gaat naar haar identiteit, door het schrijven van een hotelgids. Zeer herkenbaar, zelfs voor oude singles zoals ik. Loes Wijnhoven blijkt de Helen Fielding van de lage landen en De hotelgids de Bridget Jones’s Diary van nu.’ — Saskia Noort

In De hotelgids laat Louisa een leven met verschillende minnaars en een carrière als klassiek zangeres achter zich om aan een hotelgids te werk...

Aan een rondreis door Noorwegen komt abrupt een einde. Of was deze vakantie altijd al gedoemd te mislukken?

‘Ik leef niet in de illusie dat dit is hoe ik het me had voorgesteld. Ik voel zelf ook wel hoe fragiel het allemaal is, hoe knokig, hard en koud. Hoeveel pijn het soms doet, vooral ’s nachts, dat knagende schuldgevoel dat zich heeft genesteld in het kuiltje bij mijn borstbeen.’

Weerlicht is een moedige debuutroman over de verstikkende dynamiek van een gezin en de vraag hoe je iema...

Vijf jaar geleden maakte Maarten Inghels kennis met meesteroplichter Piet Van Haut, die zichzelf graag ‘het Mirakel van België’ of ‘de man die alles kan’ noemt. Sinds de jaren tachtig doet Piet Van Haut zich onder andere in Nederland en België voor als oliesjeik, farmabaas van Johnson & Johnson, administrateur-generaal van de Belgische Spoorwegen, onderzoeksrechter, koning der Belgen, minister van Justitie en miljardair. Onder valse namen ontvreemdde hij miljoenen van banken en part...

'De geschiedenis van mijn seksualiteit luidt: dat ik altijd op zoek ben geweest naar iemand die de deuren en ramen zou sluiten, zou zeggen: en nu is het goed. Meer concreet viel ik eerst op mannen en toen op vrouwen, natuurlijk altijd al op vrouwen, op Muriël de roodharige bijlesdocente met de lange benen, op wie niet, maar ik hield mijn ogen of iets anders erg cruciaals ongeopend. Dat doet ook eigenlijk weinig ter zake.'

De geschiedenis van mijn seksualiteit is het messcherpe en onconventio...

W. is drie jaar geleden verdwenen.

W. is slechts de werkelijkheid.

W. zuigt wandelende takken op met een kruimeldief.

W. begraaft zijn tranen onder het meer.

W. grijnst onoverwinnelijk in de beveiligingscamera.

W. schudt zijn hoofd en klimt verder naar beneden.

W. knipt de zaklantaarn uit.

W. is terug.

Tiemen Hiemstra (1991) groeide op in Groningen. Hij studeerde Woordkunst in Antwerpen, waar hij, na een korte periode als postbode in Leipzig, nu ook weer woont. Eerder verschenen verhalen van ...