De gedichten in Dagen in huis vertrekken steeds vanuit een alledaags, benaderbaar beeld. Een hand, een wolk, een raam, een dier - zoiets. De vanzelfsprekende vergelijkingen die die beelden oproepen, worden aan een nadere blik onderworpen, om te kijken of er - zelfs anno 2021 - nog iets uit te leren valt. Het meest vanzelfsprekende kenmerk van de poëzie, de metafoor, wordt door de bundel heen langzaam heruitgevonden.

IETS OVER RUST

Had ik in het ogenblik waarin ik gelukkig was veel meer kunnen ...

In deze poëziebundel, geïnspireerd op het leven en werk van Emily Brontë, onderzoekt Yentl van Stokkum de grenzen en overeenkomsten tussen poëzie en séance.