Ze fietst weer onder de schaduw van de bomen. Verwoed trapt ze op de pedalen. Deze stad… dit wijkje… Hoe is ze hier ooit verzeild geraakt?

Een man, een baan, een eigen huis. Eefje Twijnstra, een jonge vrouw van bijna dertig, lijkt haar plek in het leven gevonden te hebben. Totdat Madeleine, haar kwelgeest van de middelbare school, opnieuw opduikt en op het Ministerie haar directe collega wordt. Bij publieke beroering over de veiligheid van een groot Project wordt niet Eefje, maar Madelein...

‘Je zit bijvoorbeeld koffie te drinken in een café,’ vervolgde hij, ‘en je ziet tegelijk het kopje in je hand, in één ooghoek een serveerster, met je andere oog een langsrijdende tram die gespiegeld wordt in een raam, de zon die weerkaatst in een glas… Onbewust bouw je zo voortdurend je eigen wereld.’ Ze keek met een verraste glimlach naar hem op.

Een onverwachte ontmoeting op een tentoonstelling, een forens die uit de trein wordt gezet omdat zijn abonnement is verlopen, intriges...