In zijn autobiografische roman 'Kaddisj voor een kut' vertelt Dimitri Verhulst op een rauwe en genadeloze manier over het leven in een jeugdinstelling. Geïnspireerd door de wanhoopsdaden van ex-instellingskinderen laat Verhulst zien hoe het is om op te groeien in zo’n omgeving.

Een ode aan de scheppingskracht van de geest

Een studente wil het verschil opheffen tussen dag en nacht, een oude man begoochelt de tijd, een echtpaar ruziet over een glinsterende wond die op de grond ligt. In De dag dat de gieren buigen passeert een bonte stoet van mensen die het bestaan betekenis en kleur proberen te geven. Zo ook Tamalone, een schrijver die van de een op de andere dag blind is geworden. Hij wandelt door de stad, waant zich onzichtbaar en luistert. Langzaamaan wordt hij het...

In 1943, 1944 en de eerste maanden van 1945 was de toekomst verder weg komen te liggen dan de duur van een mensenleven. Maar in maart gloorde toch enige hoop: de geallieerden naderden. Vanaf dat moment zag hij zijn boekwinkel weer voor zich. De winkel zoals die worden moest. Helder, modern, lichtgevend, als een fakkel in de nacht. Jan Brokken schreef met Blok het levensverhaal van een boekverkoper, een Rotterdammer die met beide benen in de twintigste eeuw stond. Een man die tijdens zijn geva...

Monroe, North Carolina, 1961. Robert F. Williams leidt geweldloze acties tegen de rassenscheiding in zijn stad. Als kort na elkaar zwarte vrouwen worden mishandeld door witte mannen en zwarte mannen worden vermoord door de Ku Klux Klan en de daders vrijuit gaan, roept Williams de zwarte bevolking op zich te bewapenen. Dat maakt hem tot doelwit: de kkk wil hem lynchen en de fbi verklaart hem tot staatsvijand nummer 1. Halsoverkop vlucht hij, samen met zijn vrouw en twee zoontjes. Eerst naar Cu...

In Hindergroen schrijft Martine Bijl over haar leven, over haar vader, die huisarts was in Amsterdam-West, over het verslavende van tuinieren, over haar hekel aan onbegrijpelijk design, over haar liefde voor taal en over haar moeder, het doktersvrouwtje dat niet van haar achterwerk sprak maar over haar bilquadranten.

Martine Bijl hanteert de pen al jaren: teksten voor haar theatersolo's, liedjes, vertalingen van musicals, columns in Zin, sprookjes en teksten voor Heel Holland Bakt. Hindergroe...

Voor Paula, de hoofdpersoon in 'Schoppenvrouw' van Mensje van Keulen, luidt de vriendschap met een nieuwe klasgenote en haar decadente broer een even onweerstaanbare als schokkende periode in haar leven in. De confrontatie die hieruit voortvloeit met de mysterieuze heler en ziener dokter Adami, werpt, hoewel ze geen geloof aan zijn sinistere voorspellingen hecht, een schaduw vooruit. Jaren later, wanneer ze ontdekt dat haar dochter een misdaad heeft begaan, lijken Adami's onheilspellende woor...

Liliya Dimova, ooit de muze van kunstzinnig Sofia, is inmiddels de 71-jarige weduwe van een gekrenkte schrijver. Bulgarije was jarenlang de trouwste vazalstaat van de USSR en probeerde in alles roder te zijn dan Moskou. Bulgaarse schrijvers hadden zich te spiegelen aan het werk van hun Russische broeders die bogen voor de eisen die het communisme aan de literatuur stelde. Kunstenaars die daartegen zondigden werden gedeporteerd naar een concentratiekamp.

Het is Liliya's laatste wens de literai...

In het oorlogsverhaal 'Een zaterdagmiddag' van Bert Wagendorp vertelt de dochter van de schoolmeester haar zoon eindelijk wat er is gebeurd. Hoe een Engelse bom haar broertje doodde - en de grote droom van haar vader. Maar terwijl ze praat, bekruipt haar zoon steeds sterker het gevoel dat haar verhaal over veel meer gaat dan een noodlottige zaterdagmiddag, zeventig jaar geleden. Zijn moeder overhandigt hem de sleutel van een deur die altijd gesloten was: die naar zijn eigen bestaan. Het boek ...

In 'Bloed krijg je er nooit meer uit' van Philip Snijder gaat een vijftigjarige man op zoek naar zijn tien jaar jongere, enige zus. En dat terwijl hij toch weet waar zij zich bevindt: in het mortuarium van een ziekenhuis. De vorige avond is ze met spoed opgenomen. Tevergeefs. De dag na haar plotselinge dood doolt hij urenlang door haar huis, alleen, zoals hij dat tegelijkertijd doet in zijn herinneringen - aan haar, en aan zijn eigen zelfzuchtige afzijdigheid bij haar ondergang. Ondertussen s...

'Ik kan mijn moeder niet uitleggen wat er in mijn hoofd omgaat, wat ik zie, proef, voel en hoor. Het is alsof we in twee treinen zitten die kortstondig naast elkaar rijden, bijna op dezelfde snelheid, waardoor je, juist door de veilige kloof, ongegeneerd naar binnen kunt staren. Je kijkt en je komt heel dichtbij, maar echt contact is onmogelijk, en dan rijdt de trein alweer door en blijf je achter met het vlakke land en het lege uitzicht.’

Noah Kremer kan geluiden proeven en ziet letters en...