In deze gedichtenbundel zijn een aantal gedichten te vinden die zeer persoonlijk zijn. Eigenlijk krijg je dus een kijkje in mijn wereld, mijn dromen en mijn fantasieen. Het maken van gedichten is voor mij een uitlaatklep, en werkt regelmatig therapeutisch. Een rede hiervoor is dat ik geen prater ben, en al helemaal niet als het over gevoelens en of emoties gaat.

Een aantal van deze gedichten zullen voor de lezer herkenbaar zijn omdat iedereen zo zijn fantasieen heeft en dingen meemaakt in zi...

Mensen vragen me weleens hoe ik aan mijn gedichten kom, hoe ze tot stand komen en waar ik de inspiratie vandaan haalt. Wel, gedichten schrijf je in de eerste plaats voor jezelf,het zijn je eigen emoties en soms ervaringen en je schrijft vanuit je hart. Maar ook kan je soms verwoorden wat een ander voelt en denkt. Ik voel me altijd diep ontroerd en verheugd als iemand mij zegt dat een van mijn gedichten hem of haar diep raakte...dat is het grootste compliment wat je kan krijgen

De gedichtenbundel 'Paviljoen van gebroken handen' is opgebouwd uit zes delen. Deeltjes die in elkaar overvloeien en waarin het hoofdstuk dat de titel van het werk heeft meegekregen op aangrijpende wijze het leven vertolkt van mensen die zijn opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis.

Deze gedichten beschrijven niet alleen wat men ziet en hoort, kortom dat wat met de zintuigen wordt waargenomen, maar juist en vooral de gevoelens en emoties die zo vaak worden omschreven als 'niet onder woorden ...

Ervaringen en inzichten in het leven inspireerden de auteur tot het schrijven van gedichten. Met vreugde en verdriet, zoals ook jij...of niet?

Na haar eerste gedichtenbundel, Leef en geniet geen pijn en verdriet. Is Lilian Fox-Dolata benaderd door de grootste hyve over pesten, stop-dat-gepest, of ze gedichten over pesten wilde schrijven.

Naar aanleiding hiervan is deze gedichtenbundel, Pesten werkt je in de nesten ontstaan.

Lilian Fox-Dolata is geboren in 1978. Inmiddels is ze gelukkig getrou...

De gedichtenbundel 'paviljoen van gebroken handen' is opgebouwd uit zes deeltjes die in elkaar overvloeien. Het deel dat de titel heeft meegekregen, beschrijft op aangrijpende wijze het leven van mensen die zijn opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis,

Deze gedichten vertolken niet alleen datgene wat men ziet en hoort, kortom wat door de zintuigen wordt waargenomen, maar juist en vooral de gevoelens en emoties die zo vaak worden omschreven als 'niet onder woorden te brengen.'

Soms is de poe...

Hoewel Van der Aa (Emmeloord, 1948) in deze nieuwe gedichten,

zeker in de laatste cyclus, nog persoonlijker is geworden, zijn ze

goed te kenschetsen met enkele citaten over zijn vorige bundel

\'Als het eenmaal ochtend is\':

\"Centraal in deze bundel staat een constaterende, ietwat droge toon.

De gedichten lijken op aantekeningen, op verslagen van gebeurtenissen die Van der Aa sterk hebben aangesproken. Tussen het moment van ontroering en definitief omzetten in poezie moet een lange weg zij...

Deze bundel bevat een aantal gedichten, enkele verhalen en diverse commentaren op nog steeds actuele onderwerpen.

De toon is soms ernstig, soms grappig, een enkele keer hilarisch. Een aanrader!

Zoals de titel onvoltooide verhalen suggereert, raak je volgens Chris Rockan nooit uitgepraat over het geloof in God. Wie is Hij en wat kan je er mee doen.Wie is God voor jou.

Vaak op beeldende, soms zelfs op indringende wijze, dan weer ontroerend van hart naar hart sprekend, beelden zijn gedichten uit hoe ieder mens God kan vinden.Dit alles samengevat op een wijze die nu eens gebruik maakt van poetische vormen van deze tijd, dan weer overgaande in een mystieke beleving die toch ook aanspreke...

Het boek is gericht op alle doelgroepen van de maatschappij.

Gedichten die al eerder werden gepubliceerd op www.gedichten.nl

Van baren tot baar en alles daar tussen.

De kleine en de grote liefde voor elkaar en voor de natuur.

George Knottnerus schrijft. Hij schildert met woorden. Dat levert proza op, songteksten en gedichten. Bronnen waar hij uit put zijn mensen, de natuur en de innerlijke wereld. Opdrogen doen ze niet, de bronnen, zolang er mensen leven, zolang de vogels zingen en zolang er woorden uit gedachten vloeien.