`Vaak laat ik al peinzend mijn gedachten varen...

`...en zo kan het gebeuren dat ze aanlanden op een klip vol schrijnend leed, die een grondige aanpak bij de wortels vergt. Hier wordt om korte metten gevraagd! roep ik dan in mezelf uit, terwijl ik me geestelijk aangord. Want mijn daadkracht is nietsontziend, vooral wanneer er pal gestaan moet worden. Dit boek is een voortreffelijke leidraad voor lieden die, net als ik, weigeren om het onrecht te omzeilen, maar het integendeel onbeschroomd ...

Hoofdpersoon in Suezkade is de zesentwintigjarige Marc Cordesius, leraar Frans aan het gymnasium. Vanaf de eerste dag wordt hij getroffen door Najoua, in wie hij een zielsverwant herkent. Vanwege zijn innemende verschijning krijgt Marc direct het vertrouwen van de rector en na verloop van tijd verwerft hij een eigen lokaal, een haast paradijselijke enclave maar voor hoe lang?

Suezkade is een roman over een geestdriftig maar precair docentschap en een fatale liefde.

Schrijver en journalist Lokien merkt op zijn dagelijkse wandeling door de stad alle mogelijke onalledaagse zaken op, van vrijende bejaarden in een plantsoen tot de verschijning van een prehistorische archaeopteryx.

Lokien is echter niet alleen schrijver en journalist, er bestaan vele afsplitsingen van hem. Dit biedt hem de grootst mogelijke vrijheid om te gaan en te staan waar hij wil. In de ogen van die afsplitsingen is de stad in dit verrassende verhaal een wereld vol zwervers, junkies...

Een ideaal boek voor wie meer over India wil weten dan wat de toeristenindustrie te bieden heeft, en voor al wie van goede reisliteratuur houdt.

Een Indiase journalist zei eens tegen Hans Plomp: ‘Probeer India niet te begrijpen. Dat kost je je verstand.’ Deze raadgeving is hem altijd bijgebleven op zijn talrijke reizen door dit land vol pracht en gruwel, heiligen en demonen, adembenemende avonturen en weerzinwekkend onrecht.

Hans Plomp zal zelf niet beweren dat hij India begrijpt, maar dat h...

De mol krijgt nooit een brief, en ook de pinguïn voelt zich verlaten aan de rand van de wereld. Maar het eenzaamst van iedereen voelt de egel zich, en hij vraagt zich af of er één iemand het allereenzaamst is. Toch leidt eenzaamheid niet altijd tot groot verdriet, want 'niemand mag vergeten,' zegt de egel, 'dat ik óók gelukkig ben.'De verdrietigste dierenverhalen die in Houd moed zijn verzameld, bieden de lezer troost en hoop.

'Men kan als heer niet pal genoeg staan,'- bericht ons de heer O.B.B. te R.

"Scheer u voort!" zou ik elkeen toe willen roepen, die een ootje met mij dreigt te nemen of die zich aan huisvredebreuk te buiten willen gaan. Al te vaak wordt men verstoord door randfiguren die met platte voeten de rust overtreden, zodat men tot bestrijding gedwongen wordt.

Dat zoiets niet meevalt wanneer men over een zachtaardig karakter beschikt, wordt in de voorliggende bladzijden leerzaam uit de doeken gedaan. Di...

De oude rietdekker vertelt, zijn zoon schrijft het op. En blijft doorschrijven tot na zijn vaders dood. Rinus Spruit schetst met gevoel het harde bestaan van een rietdekkersfamilie in het begin van de vorige eeuw.

Met veel toewijding laat Spruit ons kennismaken met een manier van leven, die mijlenver van ons verwijderd lijkt, maar die door de dagelijkse details heel herkenbaar wordt en dichtbij komt.

Sla 'De ereronde van de eland' van Thijs Zonneveld open en je zit midden in een etappe in de Tour de France. Of beter gezegd: in het hoofd van de wielrenner die tegen wil en dank op kop ligt, met nog honderdveertig kilometer te rijden. Alleen met de weg, de wind en de pijn in zijn benen. Alleen met zijn gedachten. Een kans om te winnen heeft hij eigenlijk niet. Aan het begin van zijn loopbaan was hij nog een veelbelovende renner, maar in de loop der jaren heeft hij het geloof in eigen kunnen ...