Een eetstoornis ontwricht je leven. Je fysieke gezondheid lijdt eronder, je sociale activiteiten worden erdoor beïnvloed en je werk of studie kan in het gedrang komen. Toch zoeken mensen met een eetprobleem zelden professionele hulp. Dat is jammer, want het is goed mogelijk om van een eetstoornis af te komen. In "Leven met een eetstoornis" laten Anita Jansen en Hermien Elgersma zien wat je kunt doen om van je eetprobleem af te komen. Met het inzicht dat ze hebben opgedaan tijdens hun jarenla...

Is niet elke psychotherapeutische interventie oplossingsgericht? Vanzelfsprekend. Maar het gaat vaker mis dan de therapeut wil weten. Dat heeft nogal eens te maken met de aandacht die geschonken wordt aan de beperking en/of het probleem. En daar zou het juist niet om moeten gaan. De vraag die ertoe doet is wat de cliënt wérkelijk wil. Hulp kan alleen maar effectief zijn als duwtje in de rug voor zelfhulp. Een cliënt moet zijn leven zelf (weer) op de rit willen krijgen. Hij hoeft niet perse...

Een boek, waarin patient en psychoanalyticus beiden ieder vanuit hun perspectief beschrijven wat er in het psychotherapeutische process gebeurde, is zeldzaam. MeestaL wordt het verhaal enzijdig door van beiden belicht. Hier wordt het process van tw kanten bekeken. De lezer/es wordt binnengeleid in de intimiteit van de spreekkamer en kan het gebeurde zelf meemaken. Jos Winters beschrijft hoe zij traumatische gebeurtenissen uit haar verleden onder ogen moest zien… Hoe zij de wortel ...

Vrijwel iedereen maakt zich wel eens zorgen over een pijntje, een vlekje of een slepende vermoeidheid. En dat is maar goed ook. Deze symptomen kunnen namelijk wijzen op een ziekte die om behandeling vraagt. Maar vaak blijkt er helemaal niets aan de hand te zijn. Een geruststellend bericht van de arts is dan voldoende om de angst te laten te verdwijnen, ook als de pijn voortduurt. Wie zich dan toch zorgen blijft maken en niet ophoudt artsen te vragen zich over de klachten te buigen, lijdt waar...

Mentaliseren is het kunnen begrijpen van je eigen gedrag en dat van anderen in termen van gedachten, wensen, gevoelens en ideeën. Het vermogen tot mentaliseren wordt in de jeugdjaren ontwikkeld en is cruciaal bij het aangaan van constructieve en intieme relaties. Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis beschikken in de regel over een gebrekkige mentalisatiefunctie. Daardoor hebben ze last hebben van emotionele schommelingen, ze zijn impulsief en ondervinden problemen op het interp...

Stoornisgerichte en protocollaire behandelingen maken al geruime tijd een duidelijke opgang in de psychotherapeutische hulpverlening. In deze vormen van behandeling staat de toepassing van specifieke, vaak goed onderzochte behandelprocedures centraal. In Motiveringsstrategieën in de ambulante psychotherapie wordt het belang van aangetoonde effectieve behandelprocedures onderschreven, maar wordt tevens benadrukt dat het de patiënten zelf zijn die met die procedures veranderingen bij zichzelf...

Waarom keren patronen uit de relatie tussen ouders en kinderen soms terug in de relatie tussen de kinderen en hun eigen kinderen? Welke rol spelt rechtvaardigheid in familierelaties? Moeten kinderen hun ouders 'vergeven' voor het onrecht dat hen mogelijk is aangedaan? Waar halen mensen de kracht vandaan om te blijven liefde en zorg geven aan anderen? Deze en vele andere vragen staan in dit boek centraal en worden aan de hand van het contextuele denken van de Hongaars- Amerikaanse psychiater e...

Hoe komt het dat mensen zelfhulpboeken in de kast hebben staan en er niets verandert in hun leven? Hoe kan het dat de depressie blijft, de kilo's of de sigaretten blijven, de ruzies blijven?

Deze vragen brachten Fredrike Bannink ertoe dit boek te schrijven. Het is anders dan alle andere boeken - boeken waar er vanuit wordt gegaan dat je iets wilt veranderen en gemotiveerd bent om zelf in actie te komen. Maar in de praktijk blijkt dat niet zo eenvoudig. Veel mensen hebben wel problemen, maar zi...

In communicatie kan veel misgaan. Miscommunicatie is extra vervelend in de relatie tussen hulpvrager en hulpverlener, waarin immers persoonlijke en indringende thema’s aan de orde komen. Hoe meer eenduidigheid er bestaat over hulpvraag, doel en mogelijkheden, hoe vruchtbaarder en effectiever de samenwerking tussen hulpvrager en hulpverlener zal zijn.Om deze reden is het Dialoogmodel ontwikkeld. Hiermee kunnen binnen een hulpverleningsrelatie de onderlinge communicatie en samenwerking worden...