Of het nu arme immigranten in New York betreft, gesneuvelde Canadese soldaten in de Vlaamse bodem, nijlpaarden in paleizen aan de Seine of zijn eigen vader, Peter Theunynck weet met zijn gedichten ervaarbaar te maken wat achter de façades van clichèbeelden schuilgaat. Zijn hecht gecomponeerde bundel bevat alles wat goede poëzie zo aantrekkelijk maakt: taalmuziek, schitterende beelden, precieze observaties, compassie. Het is poëzie die zichtbaar maakt wat we niet kunnen verklaren. I...

Over veel verzen van Hans van de Waarsenburg hangt een waas van weemoed. Zijn nauwkeurige stemmingsvolle beelden reiken naar de verte. Er spreekt niet alleen een verlangen uit naar de horizon die voor ons ligt en die tot reizen noopt, in deze bundel ligt de verte ook in het verleden. Met zijn gedichten roept Van de Waarsenburg de dromen en verlangens van vroeger op. Des te scherper komen daarbij in dit retrospectief de beelden naar voren van de mensen die hun leven al hebben verloren. ...

Je wervelt weg. De muren zijn verdwenen.

Van een stofwolk ben je amper meer te onderscheiden.

Het dreunen, dat nog nagalmt, en het langzaam

liggen gaan van opgeworpen stof. Niets blijft over.

Bijna niets. Een tafel, mooi gedekt, in de woestijn.

Je zit eraan, je bent niet weg. De glazen glanzen.

Maar je staat op. De zon die brandt, het zand dat zengt,

je beeld dat trilt. Je weggaan is het mooiste dat ik zag,

want het is hoger dan de zon om twaalf uur

en eenzamer dan ik. Er rest ons streven naar herhaling.

Hagar Peeters ontleedt in haar gedichten met een nauwgezette, objectieve blik de menselijke verhoudingen, en wel bij voorkeur daar waar menselijke waarneming onnauwkeurig wordt: in liefde en passie. Ze legt tegenstrijdigheden, tekortkomingen en overdreven verwachtingen in relaties bloot. Dit gebeurt met een wonderbaarlijke speelsheid, die zelfs de meest troosteloze waarheden acceptabel maakt.

Hagar Peeters debuteerde in 1999 met de dichtbundel Genoeg gedicht over de liefde vandaag. Daarna pu...

In deze bundel zijn de volgende gedichten opgenomen: Ionisch, Kinderspel, Altijd die dingen, Sneeuwwitje tot de jager, Ik zoek mij, ‘Denn meine Liebe stirbt nicht ab’, Najaarsmuziek, Al-afwezige, Bezoek aan Hefaistos, Kalypso, Kom op met uw boodschap, Annunciatie, Monnik, Geen ongeloof, Een kat van sneeuw, Was ik Orfeus, Mythisch, Vorst, Wederdood, Zie ik de lente, Baukis, Op de foto, IJzeren wimpel, In de boekwinkel, Mevrouw Despina ziet een neushoorn, Mevrouw Despina zwemt, Koninginnedag,...

Met zijn Bucolica introduceerde Vergilius het bucolische of pastorale genre – waarin herders en herderinnen centraal staan en het buitenleven verheerlijkt wordt – in de Latijnse literatuur. Hij gaf er echter een geheel eigen wending aan: zijn personages zijn weliswaar herders, maar hun leven heeft niet het idyllische, frivole en lichtelijk onnozele karakter dat eerder zo kenmerkend was voor het genre en waardoor het bij velen bepaald niet geliefd was. In tien zogenoemde Eclogae beschrijft...

Sybren Polet is de enige Nederlandse dichter die een poëtische taal heeft gevonden voor de ontwikkelingen in wetenschap en techniek. Op onnavolgbare wijze verwoordt hij, optimist en pessimist ineen, ons complexe nieuwe wereldbeeld. In zijn nieuwste bundel leidt dit tot lyrische exclamaties, bijtende spot, apocalyptische visioenen, lofzangen op het leven en uit de diepte gezongen psalmen. De taal van de poëzie is voor hem een utopisch reservaat dat niet vastgelegd kan worden: Nergensw...

In haar debuutbundel Het moest maar eens gaan sneeuwen (2003) dicht Tjitske Jansen op parlando wijze over grote thema's als liefde, dood en verbondenheid. In verschillende vormen - miniaturen, maar ook prozagedichten - schrijft ze over een ochtendvogel die een ijzerzaagje nadoet, over een idioot op het dak, over het nadeel van er nog niet zijn, en over een pas aangeschafte Elvis-bril.

De gedichten getuigen van originaliteit en gevoeligheid, zonder sentimenteel te worden. De bundel werd sinds ...

De vernietiging van oude verbanden, god, manipulaties, alledaagse absurditeiten, het universum van een nieuwbouwwijk, de natrillingen van elf september, 'het Westen', 'het Oosten', vader- en moederfiguren, een joodse verloofde. In Varkensroze ansichten raapt de dichter zichzelf bijeen en probeert zijn positie te bepalen in een veranderende werkelijkheid. Varkensroze ansichten vormt een onbestemd geheel, een zoektocht waarbij ironie en betrokkenheid, humor en ernst hand in hand gaan.

‘Sommig...