Als mensen om je heen oud worden of wegvallen, begin je noodgedwongen aan de moeizame zoektocht naar aanvaarding. De zee biedt in de gedichten van Peter van Lier daartoe de juiste beelden aan. Bij hem is de zee niet alleen maar een kustlijn met dode dieren. Bij Van Lier weet het kind de zee gevuld 'met allemaal visjes', en ziet een grootmoeder de zandbank bij eb die 'keurig droog' is. "(Af )breken (op)ruimen (in)pakken" biedt de lezer troostend inzicht in het onbevattelijke van het grote verl...

Een kalligrafist vertelt het mysterieuze verhaal van het meisje Elpis, dat op een nacht wordt onteerd door Allesman/Nietsman. Haar lichaam zinkt naar de bodem van de wetering, haar geest stijgt ten hemel. In een magistrale woordenstroom doet de kalligrafist een poging Elpis tot leven te wekken. Ook de vissen en mannen met 'werphengelhoofden' steken een handje toe in dit epos, waarin echo's uit de Vlaamse volkslegende van de Fiere Margriet doorklinken.

Kurt De Boodt houdt een wake. Bij een kind dat hem ontgroeit. Bij het jongetje dat hij zelf ooit was en dat op de speelplaats leerde waartoe een groep in staat is. Hij waakt bij de kapotte wereld die de twintigste eeuw heeft achtergelaten en pendelt tussen het persoonlijke en het openbare. In Wake heeft De Boodt zich op virtuoze wijze de sonnetvorm eigen gemaakt. Gebondenheid en vrijheidsdrang zetten zijn gedichten onder hoogspanning. Aan het einde van de rit rest hem - en ons - slechts één...