Hans van de Waarsenburg heeft gedurende vijftig jaar in zijn poëzie het tijdsbesef zowel algemeen als persoonlijk uitgedrukt en verbeeld. Met meesterschap is hij erin geslaagd dat aloude begrip melancholie glans te verlenen, wat een authentiek en eigenzinnig dichterschap verraadt.

De zon die door kalme wolken heen probeert te komen die eerder als orkaan een ander werelddeel hebben geteisterd met stormen en oneindig veel regenlegt een vaag meetkundig raadsel op het houten blad van de tafel waar een leeg wit bord op staat.Alsof niemand hier onsterfelijk is is de achtste dichtbundel van Jacobus Bos (1943). Eerder verschenen van hem Mijn blauwe evenbeeld (1987), De zon verbergt de oceaan niet (1989), Wie vliegt die vliegt (2002), Liefde - onheil (2004), Zingt de zee (2007)...