De wereld van moeders en dochters is er een van symbiose en scheiding, van eerste liefde en eerste verlating, van wederzijdse noden, veel te grote noden. Een wereld ook van vertellingen en stiltes en al wat onuitgesproken blijft. Maar wat gebeurt er als een moeder haar taal verliest, en de dochter zich haar vroegste moedertaal herinnert?

Zoekend en tastend baant Caro Van Thuyne zich een weg door nachtmerries en onmacht, door foto’s en spiegels, door sprookjes, mythes en scheppingsverhalen, ...

Op een lome vakantie aan de Atlantische kust ontmoeten de onafhankelijke Tobias en de weifelende Wouter elkaar. De belofte van een eerste grote liefde rammelt aan de deur en laat hen in vrolijke verwarring achter. Ook als de jaren voorbijgaan en de jongens voorzichtig volwassen worden, slijt de belofte niet. Aan de hand van een speelse speurtocht door de literatuur, de schilderkunst en de stadsparken van Europa lopen ze elkaar achterna. Maar weten ze elkaar ook te vinden?

Dans, Panfilo, dans ...