Jan is landbouwer en woont alleen nadat zijn ouders zijn overleden. Om de eenzaamheid te verjagen, plaatst hij een contactadvertentie. Hij zoekt een vrouw voor aanspraak, voor seks, en als het even meezit misschien zelfs voor een kind. Maar de vrouw die reageert heeft zo haar eigen redenen om naar zijn afgelegen boerderij af te reizen. Het enige wat ze gemeen lijken te hebben, is het hardnekkige voornemen bij elkaar te blijven.

Voor de bemanning van het lichtschip Texel is het leven voorspelbaar, de leefruimte beperkt en de beloning gering. De mannen lopen wacht, doen weermetingen, noteren de namen van passerende schepen en houden het licht brandende. Bij storm rukt het schip aan de ketting, in dichte mist loeit de misthoorn, op heldere nachten zijn de sterren ontelbaar. En na vier weken mogen de mannen weer naar de wal. Daar kijken ze reikhalzend naar uit. In het middelpunt van de kleine gemeenschap staat de kok, d...