De oevers rond het Amsterdamse IJ ondergaan een spectaculaire transformatie. De ontwikkelingen op de Zuidelijke IJ-oevers zijn al in een eindfase, aan de Noordelijke IJ-oevers wordt flink gebouwd en komen nieuwe ontwikkelingen op gang. Daarmee verandert de perceptie van het IJ van een ruig open water naar het blauwe centrum van de stad. Al fietsend, varend, of lopend langs de oevers kom je oude, nieuwe en nog te realiseren gebouwen tegen, maar ook kunstwerken, groen, gebieden die verbonden zi...

Wanneer Noord-Korea of Zuid-Korea in het nieuws opduiken lijkt het vaak alsof het om twee verschillende landen gaat die weinig of niets met elkaar te maken hebben. Het noorden wordt meestal getypeerd als een gesloten, Stalinistisch bolwerk en het zuiden als een van de meest succesvolle Aziatische economische tijgers, momenteel de elfde economie ter wereld.

Joop Verstraten reisde door beide Korea's en constateert in dit boek dat het contrast tussen beide landen inderdaad enorm is maar dat er e...

Richard Heinberg doorziet de crisis.

Begrijpen we de huidige crisis? Hebben de internationale instellingen er wel een oplossing voor? Als je Einde aan de groei leest, begrijp je wat er schort aan de opvattingen van de leidende economen.

De diagnose van dit boek is diepgaand. De crisis is niet louter financieel. De goedkope olie is op. Prijzen van voedsel en grondstoffen zullen blijven stijgen. Particulieren en staten hebben geprobeerd zich hier uit te lenen, maar nu valt de realiteit niet lan...

Every kind of change belongs to a form of community art’, stelt de Italiaanse filosoof Antonio Negri. Het is de omkering van het gebruikelijke adagium dat community art een deel kan zijn van gewenste maatschappelijke veranderingen. Negri stelt niet alleen de community art, haar voorstanders en critici voor een uitdagende verantwoordelijkheid, maar iedereen in de samenleving die verandering wil teweeg brengen op sociaal, politiek, economische, technologisch of ecologisch vlak. Artistiek én c...

Pas in 1939 gebruikt Lady Raglan voor het eerst de term ‘Green Man’. Maar de Groene Man is veel ouder, net zoals de Groene Vrouw. Al vanaf de steentijd lijkt voor sommige wezens de grens tussen mens, dier en vegetatie niet te bestaan. In de oudheid worden ze Goden, Godinnen of demonen genoemd. Uit het Romeinse rijk stammen afbeeldingen van de Groene Man met bladeren of stengels die uit zijn mond of neus komen. Vaak heeft hij een vrouwelijke tegenhanger, van wie onderlijf en armen overgaan i...