Een wonderschoon nieuw dierenverhaal van Toon Tellegen over de octopus, die op de bodem van de zee woont. Hij heeft acht armen en elke arm gebruikt hij voor iets anders. Eén arm is om mee te eten, een andere om mee te schrijven of mee te krabben. Maar er is één arm die er maar een beetje bij hangt. De octopus weet niet goed wat hij ermee aan moet. Tot op een dag de potvis op bezoek komt en de octopus een geweldig idee heeft…

Net als De tuin van de walvis (bekroond met een Zilveren Griffel...

Op een ochtend aan het begin van de zomer wordt Vink wakker en denkt aan Dora. Hij had haar willen vragen mee naar het strand te gaan, maar durfde niet. ‘Altijd zou ik een jongen blijven van een jaar of zestien, die iets wilde vragen, die zijn hart voelde bonzen, die zijn hoofd voelde gloeien, maar niets vroeg.’ Wat volgt zijn Vinks dromen, gedachten, wensen en nachtmerries: 52 variaties in zijn reactie op Dora, die met een picknickmand binnenkomt en vraagt of hij meegaat naar het strand....

Op de ochtend van de eendagsvlieg is alles om hem heen nieuw en lijkt pas net te beginnen. ‘Maar hij wist wel dat hij maar één dag had, en dat één dag lang kon lijken, maar in werkelijkheid maar heel kort was, en voorbij voor hij goed en wel begonnen was.’De olifant ziet zijn val nooit als het einde, maar als opmaat tot een nieuw begin: vol goede moed klimt hij weer in de boom om bovenin een dansje te maken. En de kikker, die van de anderen minder luid en vooral minder vaak mag kwaken...