In weerwil van de opinion chic dat poëzie onvertaalbaar zou zijn, gelooft Jean Pierre Rawie dat elk gedicht te vertalen is, al duurt het soms lang vóór gedicht en vertaler elkaar vinden. Dat is niet erg: een gedicht heeft de tijd.

Al vele decennia vertaalt Rawie even geestdriftig als begenadigd gedichten uit vroeger tijden, waarbij hij slechts één regel in acht neemt, die van Dante Gabriel Rossetti: a good poem should not be turned into a bad one.

In Een luchtbel in een vluchtige rivier ...

Na Je kunt bellen (2013) is er eindelijk weer een nieuwe dichtbundel van Maarten Doorman. De gedichten in Wie niet zijn persoonlijk en werelds en bewegen zich tussen betrokkenheid en onthechting; ze zijn muzikaal en nuchter, en melancholiek zonder in tobberigheid weg te zinken. Wie niet bevat gevarieerde poëzie op een grondtoon van vergankelijkheid. Deze bundel heeft een open oog voor de absurditeiten en de valkuilen van het nieuws, is niet bang voor het raadsel maar blijft tegelijk kraakhel...

Het werk van de Franse dichter Charles Baudelaire (1821-1867) heeft grote invloed gehad op het dichterschap van Nederlands’ geprezen dichter Menno Wigman. Al in zijn tienerjaren vertaalde Wigman gedichten van Baudelaire, en publiceerde over hem in diverse tijdschriften. Op zijn twintigste bracht hij in eigen beheer 27 vertalingen van Les Fleurs du mal uit, waarin hij erin slaagde de toon van Baudelaire op indrukwekkende wijze te vangen. NRC Handelsblad prees in 1987 de ‘treffende beelden,...