'Sophia's terugkeer' onderzoekt zowel de betekenis en de wortels van de religieuze crisis als de oorspronkelijke fundamenten en de revolutionaire verschijningsvormen van de moderne kunst. Het tracht op deze wijze parallellen te trekken tussen beide grondfenomenen van de moderne cultuur. De moderne kunst, in haar meest wezenlijke uitingen, blijkt dan een diep antwoord te zijn op een crisis, die terzelfdertijd eigentijds en eeuwig-menselijk is.

Nergens wordt ons het wezen van de dood zo diep geopenbaard als in de kunst (tenzij in de dood zelf misschien). Ieder kunstwerk is een aanleiding om bij de dood stil te staan. Het is die ultieme schaduw die over ons begrijpen valt. Maar ook het omgekeerde geldt. We moeten in de nabijheid van de dood vertoeven om te vernemen wat het kunstwerk is. Tussen de kunst en de sterfelijkheid bestaat een oorspronkelijk pact. Dit boek wil beide in een onderling gesprek brengen. Denken over de dood en den...