"Tarik loopt door de Bredestraat, richting Vrijthof. Hij komt uit de Bonbonnière, waar net de 'Pink Party' is afgelopen. Er waren veel bezoekers die hij al jaren kende uit de homoscene. Zijn gedachten gingen naar zijn ouders. En de vele ruzies die ze over zijn seksuele identiteit hadden gehad. Homo was al erg genoeg, maar biseksueel was onmogelijk binnen de Marokkaanse gemeenschap." Zo begint het nieuwe verhaal van Leopold Lindelauff. Zelf jarenlang inwoner van Maastricht geweest.

Tarik werk...

Wat te doen wanneer je na jarenlange trouw aan het bedrijf in jouw wijk, net als je collega's, niet meer welkom bent? Je bent niet meer de jongste, kans op een andere baan is zo goed als onbestaand. Hoe kunnen jullie ervoor zorgen dat jullie toekomst toch niet al te mistroostig zal worden? Een bank beroven? Is dat een optie? Hoe dan? En heeft de familie die het bedrijf al vele tientallen jaren runt nog geld verstopt in belastingparadijzen? Hoe oneerlijk is dat?