De gedichten in mijn tweede bundel na het afscheid van mijn vrouw gaan over de periode vanaf onze eerste ontmoeting tot vijf jaar na haar overlijden.

Het schrijnende van de eerste tijd na haar dood is inmiddels verdwenen, de scherpe randen zijn enigszins glad gesleten, wat gepolijst.

De herinneringen aan haar zijn alleen maar mooier, rijper geworden.

In de periode na het onverwachte overlijden van mijn partner, sprongen tijdens slapeloze uren in de nacht of ochtendschemering, woorden en zinnen in mijn hoofd, die ik moest noteren, vastleggen om later te kunnen uitwerken.

Zo zijn de gedichten van deze bundel ontstaan.

Herinneringen aan haar, mijmeringen over toen en daarna.

Voor mij een manier om te verwerken, maar ook om uitdrukking te geven aan mijn gevoelens van gemis, om mijn dankbaarheid uit te schrijven voor wat ze mij geschonken heef...