Sinds zijn debuut In menigten (2005) is Erik Jan Harmens een van de belangrijkste stemmen in de Nederlandstalige poëzie. Zijn gedichten zijn hard, liefdevol, geestig en compromisloos - zijn voordrachten legendarisch. Het grote publiek kent zijn werk sinds Hallo muur nu ook. Tien jaar na het debuut is het tijd om zijn dichterschap te vieren: In menigten, Underperformer, Gospels en Psalmen en Open mond in één band verzameld, aangevuld met een vuist vol gloednieuwe gedichten.

ik zie iemand met een gezicht

ik weet niet of het het jouwe is Open mond is een bundel over de onmogelijkheid het in het leven altijd goed te doen en het onvermogen dit licht op te vatten. In deze verrassend heldere gedichten vol bijtende humor grijpen man en vrouw elkaar liefdevol naar de keel, kijken volwassen mannen onder hun bed voor ze gaan slapen, en snuiten vrouwen hun neus in andermans gordijnen. `Stug, nietsontziend, soms sardonisch, soms ronduit angstaanjagend en bij vlagen maximaal ...

De vriendschap tussen Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer is gebaseerd op hun compromisloosheid; hun liefde voor taal; het gevoel voor vuige humor; de totale inzet. Een klein jaar lang stuurden ze elkaar met sardonisch genoegen strofes, gaven voorzetten om elkaar vlak voor het inkoppen pootje te lichten. In Duetten klinken twee stemmen van geheel verschillende klankkleur die in onwaarschijnlijke samenzang een dringend lied zingen dat de wereld naar de ratsmodee gaat.

Zes jaar na de korte, verstilde, extreem onderkoelde gedichten van Open mond verschijnt er eindelijk weer een nieuwe dichtbundel van Erik Jan Harmens. De toon verschuift dit keer van hard naar teder en weer terug. Lichamelijkheid, seks, hunkering, moederliefde en ziekte zijn belangrijke thema's, terwijl het verlangen tot toenadering kan omslaan in afwijzing, en vice versa. Maar boven alles getuigen de gedichten zoals altijd van een maniakale taalliefde, een bijzondere opvatting over schoonhei...