The Measurement of Presence

Iris Kensmil and Remy Jungerman

176 PAGES - 30 X 21.8 CM - SOFTCOVER - ENGLISH EDITION - ISBN: 978 94 9267 780 8 - € 30

For the Venice Biennale 2019, Benno Tempel,

director of the Gemeentemuseum Den Haag

curated the exhibition The Measurement of

Presence, in which he combines installations

by Remy Jungerman with wall paintings and

paintings by Iris Kensmil.

The Measurement of Presence is a

transnational presentation that explores

traditions and the past, bringing...

The Spanish Bernini

Pedro de Mena y Medrano (1628–1688) is

nowadays the most highly regarded master

of Spanish Baroque sculpture, on a par with

his contemporaries, the great seventeenthcentury

painters Velázquez, Zurbarán and

Murillo.

Mena’s contributions to Spanish Baroque

sculpture are unsurpassed in both technical

skill and expressiveness of his religious

subjects. His ability to sculpt the human body

was remarkable, and he excelled in creating

figures and scenes for contemplation.

T...

“We geven de schuld graag aan iemand anders: God,

het kwaad, het lot. Het kwaad bestaat niet; er is geen

God; de schuld ligt altijd bij ons. Het is onze zwakheid;

het is de verdorvenheid van onze geest en ziel die de

problemen schept waarmee we in onze samenleving

te maken krijgen. Het gebrek aan onderwijs is de

voornaamste factor die ons in de diepten van die

verdrietige momenten doet belanden. Ons gebrek aan

betrokkenheid leidt tot die rampzalige gebeurtenissen.

Van dictatuur over oorlog ...

Toen de schilder Jacopo Tintoretto

(1518-1594) rond 1560-1570 zijn

Heilige Catharina schilderde, een

0monumentaal altaarstuk voor de

Venetiaanse kerk San Geminiano,

had zijn roem een hoogtepunt bereikt.

“Capriccioso, presto, e risoluto”, dat

is hoe de Italiaanse kunsthistoricus

Giorgio Vasari hem destijds omschreef.

Wispelturig, snel en vastberaden.

Vasari kon Tintoretto’s stijl moeilijk

plaatsen maar vond hem toch een van

fascinerendste schilders aller tijden.

Het emotioneel beladen we...

Fred Bervoets (1942) is een legende in

de Belgische kunstwereld en wordt op

handen gedragen door de jonge generatie

kunstenaars.

Al jarenlang maakt hij zowel muurvullende,

drukbevolkte werken als

zeer ambachtelijke prenten, waarvoor

hij een eigen techniek ontwikkelde.

Hoewel zijn spontane en gestuele

stijl misschien in de lijn ligt van het

expressionisme, het fauvisme of de

Cobra-kunst, is Bervoets bovenal een

eigenzinnige kunstenaar, die compromisloos

zijn eigen weg volgt en zijn

verbeelding...

Rome omstreeks 1600: de kosmopolitische

arena van oude adel, eerzuchtige

geestelijken, geniale kunstenaars en

briljante geleerden, maar ook een stad

van list en bedrog, straatvechters en

prostituees. Kortom, het toneel van de

barok.

Hoofdrolspelers op het artistieke

podium waren de schilder Caravaggio

en de beeldhouwer Bernini. Zij vertegenwoordigen

het nieuwe kunstzinnige

elan dat Rome liet uitgroeien

tot het zinderende culturele hart van

Europa. Ze staan voor de intensieve

wisselwerking tus...

Al in zijn eigen tijd was de status van

de Venetiaanse schilder Titiaan (1488-

1576) legendarisch. Hij werkte op de

grens tussen de renaissance en de barok

en werd vereerd op gelijke voet met de

groten der aarde. Zijn picturale stijl,

buitengewone kleurgebruik en virtuoze

techniek waren en zijn nog steeds een

onuitputtelijke inspiratiebron voor

generaties kunstenaars. Onder meer

Rubens en Van Dyck hadden een grote

bewondering voor Titiaans werk en

bestudeerden het uitvoerig.

Portret van een d...

Drawing is thinking, thinking is moving. Met

die woorden kan het gelaagde werk van de

Belgische kunstenaar Ronny Delrue (°1957)

worden samengevat. De tekening ligt al jarenlang

aan de basis van zijn oeuvre. Enerzijds

is ze een autonoom kunstwerk, anderzijds

is ze als concept ook de directe kristallisatie

van een vluchtige gedachtegang, die telkens

weer de poorten opent naar nieuw werk. De

tekening is dus niet alleen het resultaat maar

tevens de motor van de creativiteit van de

kunstenaar, di...

De expressieve schilderijen van de Armeense

kunstenaar Armen Eloyan (1966) zijn even schattig en

verleidelijk als afstotend. Volgens Eloyan is een goed

schilderij zoals een goede grap: de stukjes moeten in

elkaar passen.

Eloyan staat bekend om zijn oneerbiedige schilderijen

van antropomorfe dieren en figuren, donkere

existentiële werken op groot formaat en met een

absurd verhaal. Hoewel Eloyan zichzelf geen schrijver

noemt, vertellen zijn schilderijen sardonische en

soms erotische verhalen. ...