De zangstem van de castraat heeft, naar de mening van zijn tijdgenoten, fraai geklonken of, afgaand op de kritiek van sommigen, bijzonder lelijk. Hoe deze stem geklonken heeft, zal altijd geheim blijven. De enige opname die er in 1904 van Alessandro Moreschi gemaakt is, een directeur-zanger van de Sixtijnse kapel, kan nauwelijks een afspiegeling zijn van de zo geroemde castratenkunst.Wanneer, waar en waarom is er gecastreerd? Wanneer is men ertoe gekomen, dat

De tragiek van de zanger is, dat hij instrument is en tegelijkertijd bespeler van dat enige instrument dat hij bezit, hij heeft geen keuze. Het bereik van de stem is een gegeven: het wordt bepaald door de uiterste hoogte en de uiterste laagte. Welk deel van die stem voor de zanger het meest bruikbaar is, zal tijdens de scholing van die stem pas blijken.

De "Atlas van de zangkunst" is een allesomvattend en informatief compendium over de theorie, de praktijk en de geschiedenis van het zingen, s...