James Baldwins non-fictiedebuut verscheen in 1955, toen hij dertig was en vestigde zijn naam als onontkoombaar denker. De tien cultuurkritische en autobiografische es­says zijn geschreven in de jaren veertig en vijftig en tonen een land waarin de maatschappelijke verhoudingen voorzichtig beginnen te schuiven. In uiterst scherpzinnig proza van grote schoonheid onderzoekt Baldwin met woede en empathie wat het betekent om van kleur te zijn in Amerika en Europa.

Giovanni’s kamer is een taboedoorbrekende, diep men­selijke klassieker over liefde en de angst voor liefde, van een van de meest visionaire schrijvers van de twintigste eeuw. In het Parijs van de jaren vijftig valt de jonge Amerikaan David voor de Italiaanse barman Giovanni. Als Davids verloofde Hella terugkeert van een reis raakt hij verscheurd tussen zijn verlangens en de conventionele moraal. Ondertussen neemt het leven van Giovanni een vreselijke wending.