In Dagboek van een poes laat Remco Campert een buitengewoon oplettende poes aan het woord, die vanuit haar eigen perspectief, maar met het verteltalent en de poëtische gevoeligheid van haar schepper vertelt over haar dagelijkse avontuurlijke bestaan.

In de vijfenzestig jaar dat Remco Campert publiceert heeft hij aan kracht en vitaliteit niets ingeboet, integendeel. In Licht van mijn leven weet de meester als altijd in weinig woorden vele werelden tegelijk op te roepen. De litho’s zijn van Ysbrant, met wie Remco Campert al lange tijd bevriend is.

Remco Campert heeft zijn vader nauwelijks gekend; de journalist en dichter Jan Campert stierf toen de zoon dertien jaar was. Een groot deel van zijn leven werd Campert achtervolgd door mensen die hem in verband brachen met zijn vader, en die hem vragen stelden die hij niet kon beantwoorden. 'ik kreeg een hekel aan de schim die mijn vader was. Waar haalde hij het recht vandaan om in mijn leven te blijven rondspoken? Hij had zichzelf uit mijn leven verwijderd, waarom lukte het me niet om hetzel...

Remco Campert en jazzmuziek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De ontmoeting met de band van Corrie van Binsbergen heeft er toe geleid dat zij samen regelmatig optreden. Het allereerste concert dat zij samen gaven was een integrale uitvoering van Camperts novelle Als in een droom, het verhaal over een man die zich afvraagt of zijn grote liefde op werkelijkheid berust of alleen in zijn droomwereld bestaat. Camperts karakteristiek melancholieke stemgeluid wordt sfeervol aangevuld door de ...