Het zijn de eerste jaren van het experiment in de poëzie en de schilderkunst, Parijs is het centrum van de wereld. Een enerverende tijd van nieuwe stromingen, jonge, geestverwante kunstenaars, boeken en films.

Hugo Claus en Simon Vinkenoog zijn twee gretige jongens die het grote Europa willen ontdekken. In hun openhartige briefwisseling komt het turbulente leven van relaties, reizen, ontmoetingen en contacten ter sprake. Het zijn cruciale jaren, het experiment beleeft een doorbraak met de pu...

Van 9 september 1987 tot 14 september 1988 verscheen de reeks `Dichterbij in het Vlaamse weekblad Knack. Bijna elke week vertaalde, bewerkte, becommentarieerde én illustreerde Hugo Claus een gedicht. De gekozen gedichten zijn verheven en schaamteloos banaal, schmierend en bevlogen. Iedere dichter voorzag hij van even beknopte als toepasselijke biografieën: John Keats, William Shakespeare, Henri Lavedan, Allen Ginsberg, Pier Paolo Pasolini, Su Tung-P O, Richard Wilbur (`professor en gevaarl...

Gedichten

Het verdriet van België is een familieroman, een autobiografisch werk over de opgroeiende puber Louis Seynaeve, over een collaborerende familie, de Belgische politieke verhoudingen tijdens de Tweede Wereldoorlog en het Vlaanderen van Hugo Claus, dat niet meer bestaat.

De roman, die in 1983 verscheen, is een moderne internationale klassieker en is het magnum opus van Hugo Claus.

In Kleine encyclopedie van Het verdriet laten Nederlandse en Vlaamse auteurs, onder wie Abdelkader Benali, Thomas...

Het was niet evident dat Hugo Claus een schatkamer aan archiefmateriaal zou nalaten. Bij leven deed hij nogal minnetjes over wat hij zoal bewaarde: zijn bibliotheek noemde hij een bijeengeflanst en door velen geplunderd zootje en de overige ‘rommel’ leek hem nauwelijks te interesseren. Memoires, liet hij herhaaldelijk weten, waren aan hem niet besteed. Het algeheel gebrek aan belangstelling voor zijn eigen leven dat hij etaleerde deed ook vermoeden dat hij geen groot dagboekschrijver was.

...

Een doornenkroon van smartelijke, stekelige monologen van een stokoude, blinde vrouw met bewustzijnsvernauwing. De vrouw is non, al zestig jaar ongeveer, na een weerbarstig huwelijk en een miskraam die zij toeschrijft aan de ijverzuchtige bruidegom.

Het is beklemmend, hoe Hugo Claus deze magische inkapseling geloofwaardig en zelfs respectabel maakt. De Verzoeking is een der indrukwekkendste kleine prozawerken van Hugo Claus.

- Wim Zaal, Elsevier's Magazine