Na een jarenlange worsteling met zijn verlangens ontmoet John Addington, getrouwd en vader van drie dochters, zijn nieuwe liefde, Frank. Elders in Londen wordt het huwelijk van Henry Ellis en zijn vrouw Edith op de proef gesteld door de liefdesrelatie van Edith met een vrouw, Angelica. In Victoriaans Engeland leven beide echtparen in schuld en schaamte.Wanneer John en Henry elkaar leren kennen besluiten ze een boek te schrijven, een pleidooi voor persoonlijke en seksuele vrijheid. Maar vlak v...

Jennifer Egan verwoordt met verve en humor de grote truc die de tijd met ons uithaalt, in een roman over verleiding en verlies. Bezoek van de knokploeg is als een conceptalbum uit de jaren zeventig, een moderne klassieker die in de media werd uitgeroepen tot beste boek van het jaar.

Londen, 1965. Een vrouw gelooft dat haar zus zelfmoord heeft gepleegd door toedoen van haar charismatische psychotherapeut, Collins Braithwaite. Om de waarheid te achterhalen doet ze zich met een andere identiteit bij hem voor als patiënt en gaat in therapie. Haar ervaringen houdt ze bij in notitieboekjes. Al snel wordt ze een wereld in getrokken waarin ze nergens meer zeker van kan zijn.Jaren later krijgt een schrijver, ene GMB, deze notities in handen en presenteert ze aan de lezer, afgewi...

Een dochter schrijft over haar overleden vader. Zij is nu lerares. Hij werkte zich van boerenknecht op tot kleine winkelier. Zij heeft de sociale grenzen die hem gesteld waren doorbroken. Zij blikt terug op haar armelijke jeugd en overdenkt haar gehechtheid aan dat milieu, waarvan zij niettemin sterk is vervreemd. Dit ingeklonken verhaal, waarin afstand en intimiteit tegelijk aanwezig zijn, heeft een universele dimensie.

Gedurende de laatste maanden van zijn leven werkte Georges Perec aan een soort detectiveroman. Het moest een spel vol intertekstuele verwijzingen worden waarvan Stendhal de spil vormde. De titel verwijst naar de 52 dagen waarin Stendhal zijn Kartuize van Parma schreef, een huzarenstukje dat Perec in 52 + 1 dagen wilde evenaren. Maar bij zijn dood op 3 maart 1982 was het boek nog niet af. In 1989 bezorgden Perecs Oulipo-vrienden Jacques Roubaud en Harry Mathews de uitgave van dit onvoltooide w...

Twee ‘bloedbroeders’ in de Poolse ondergrondse strijd tegen het communistische regime gaan na de ineenstorting van het communisme hun eigen weg. De ene, Mateusz, wordt uiteindelijk premier van Polen. De ander, Adam, maakt carrière bij de Europese Commissie in Brussel waar hij verantwoordelijk is voor het uitbreidingsbeleid van de EU. Als Mateusz probeert te verhinderen dat Albanië het EU-lidmaatschap krijgt raken de twee gebrouilleerd. Ze ontmoeten elkaar weer op een Albanees cruiseschi...

In De jonge man vertelt Annie Ernaux in kort bestek (en in de eerste persoon enkelvoud) over een voorbije liefdesrelatie met een man die dertig jaar jonger is dan zij, zelf dan al halverwege de vijftig. Het was een ervaring die haar gedurende meerdere maanden terugwierp naar het ‘schandalige meisje’ van haar jeugd: een reis naar een episode in het verleden die beslissend bleek voor haar ontwikkeling als schrijver. Deze tekst is een sleutel tot het lezen van het werk van Annie Ernaux en to...

Groots opgezette historische roman die begint met Maurizio, een jonge soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog die, simpelweg omdat hij bang is, deserteert van het front bij Caporetto, in het uiterste noordoosten van Italië. Hij zoekt zijn toevlucht op een boerderij en leert daar Nadia kennen. Het is de aanloop naar een grootse, epische vertelling over vier generaties, die de auteur deels baseerde op de geschiedenis van zijn eigen familie en waarmee hij de lezer uiteindelijk meevoert naar het ...

Een ouder wordende schrijfster begint een liefdesaffaire met een hoge ambtenaar. De vrouw leeft in een roes en geeft zich volledig over aan haar hartstocht. Heel haar zijn staat in het teken van deze ene aanbeden man. Dan slaat alles om: achterdocht en jaloezie verdrijven de liefde. De roes maakt plaats voor leegte en pijn.

‘Mijn moeder is gestorven op maandag 7 april [1986] in het bejaardencentrum van Pontoise, waar ik haar twee jaar geleden had geplaatst.’ Deze nuchtere beginzin noteert Annie Ernaux een week na de dood van ‘de enige vrouw die werkelijk iets voor mij betekend heeft’. Ze gaat door met schrijven in de hoop dat het iets oplevert ‘op het raakvlak van het persoonlijke en algemene, van de mythe en de geschiedenis.’ Het resultaat is een tekst die, in droge en concrete taal, een heel persoo...