Een meisje van honderd beschrijft het levensverhaal van Moemie, een meisje dat dingen ziet die anderen ontgaan. Dat is haar gave en haar noodlot. Nadat zij haar ouders en familie verliest door de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in 1906, wordt ze opgenomen in een gezin dat haar helderziendheid nodig heeft om geesten uit hun huis te verjagen.

Na de onafhankelijkheid van Indonesië zijn ruim 300.000 mensen naar Nederland gekomen. Aan de hand van haar persoonlijke familiegeschiedenis schetst Marion Bloem wat een Indo is en wat de geschiedenis van de Indische Nederlander behelst. Ze relativeert de Indische identiteit en trekt gelijkenissen met andere landen met een mestiezencultuur. Wat is er zo waardevol aan die zogenaamde Indische cultuur en is er wel een Indische cultuur? Is het nodig om onszelf Indo te blijven noemen? In Indo wis...