Een façade van burgerfatsoen en conformisme verbergt de poel des verderfs die de laatnegentiende-eeuwse industriestad Aalst is. In de verpeste samenleving gedijt de Zwarte Hand, een ongeregelde bende anarchisten. Ze roven en stelen, om te kunnen overleven, maar ook voor het plezier en om de gevestigde macht uit te dagen. Zij worden belaagd door een ijverige ondercommissaris van politie. Het jaar 1901 is uit authentieke politieverslagen samengesteld, die duidelijk maken dat met het aanbreken ...

De mens achter het serieuze literaire werk

De honderden ‘Boontjes’ die Louis Paul Boon tussen 1959 en 1978 schreef voor de Vlaamse krant Vooruit vormen tezamen meer dan zomaar een verzameling ‘cursiefjes’. Boon zelf zag zijn dagelijkse bijdrage aan de krant vooral als een nieuwe manier om in contact te komen met zijn lezers. Zijn ‘serieuze’ boeken hadden immers niet het verwachte maatschappelijke effect gesorteerd.

Van de ‘Boontjes’ kan worden gezegd wat Multatuli beweerde ove...

Aan het einde van de negentiende eeuw leven de arbeiders in het fabrieksstadje Aalst in mensonwaardige omstandigheden. Er is kinderarbeid, soms is het werk gevaarlijk en ze wonen in krotten. Uitgever Pieter Daens klaagt deze toestand aan in de dagbladen Het Land van Aalst en De Werkman. Dit leidt tot een afsplitsing van de Katholieke Partij met haar behoudsgezinde voorzitter Charles Woeste. Met Pieter Daens bewijst Louis Paul Boon opnieuw zijn literaire meesterschap.

Een gehuwde man vat liefde op voor een jong meisje dat bij hem en zijn vrouw het huishouden doet. De vrouw krijgt een kind van haar zwager, met wie ze slechts één enkele kortstondige ontmoeting had. De driehoeksverhouding tussen de arbeider, zijn vrouw en het meisje grijpt de lezer naar de keel. Niet alleen door de grauwheid van hun bestaan en door hun onderlinge vervreemding, maar ook door de authentieke krantenberichten (verhalen over moord, verkrachting en andere ellende) aan de kop van ...